DE GOUD “MARKT”
Na zeven jaar manipulatie van de edelmetaalmarkt (sinds 2011) weten we nu ook dat manipulatie niet alleen “van bovenaf “ plaats vindt maar eveneens “van onderop”. Dit na bekendmaking van een rechtsgang die op 9 oktober j.l. in het District of Connecticut plaats had. Hierbij kwam vast te staan dat handelaren in commodities meenden eveneens “een graantje te moeten meepikken”.
Het eerste “slachtoffer” betrof een voormalige commodity handelaar van JP Morgan/Chase die ‘under seal’ toegaf schuldig te zijn aan het manipuleren van de U.S. Metals Markets, waarvan kennelijk ook zijn superieuren op de hoogte bleken te zijn. ‘Under seal’ wil zeggen dat de beklaagde in kwestie hoopt middels opbiechting op strafvermindering door z’n ‘partners in crime’ (superieuren, collega’s) te benoemen. De maximum straf die hierop staat is 30 jaar. Niet alleen goud en zilver maar ook platinum en palladium bleken onderdeel van “dit spel” dat door de Amerikaanse wet als ‘spoofing’ (bedrog) wordt aangeduid. In dit geval werden opdrachten vlak vóór uitvoering teruggetrokken, die de partij ter andere zijde op het verkeerde been zetten. JP Morgan was uiteraard “niet thuis” voor commentaar, want hier past uiteraard “versluiering van het aangezicht”.
Let wel, het gaat in dit geval niet om de grootschalige manipulaties door de bullion kongsi maar om “mini”manipulatie vanuit een lokale branche van JP Morgan die uiteraard gemakkelijk is aan te vatten. Bijna tendentieus is dat een dergelijke “kruimel”handel wel wordt aangepakt, terwijl de “maxi” manipulatie volstrekt buiten de rechterlijke arm blijft! Terwijl we weten welke instituten hierbij zoal betrokken zijn w.o. de Fed, de US Treasury, de zgn. bullion banks, Exchange Stabilization Fund (whatever that may be) alsmede het obscure instituut in Basel aangeduid als de Bank of International Settlements (BIS). Zij zijn alle hoofdrolspeler in het backwardation spel waarbij de longs middels zwaardere short posities last minute uit beeld worden gespeeld teneinde de goudprijs via een zgn. lockdown op het beoogde peil rond $1.200 per ounce te houden. Dit overigens met medeweten van het bestuur van de US Commodities Futures Trading Commission (CFTC). Dit alles valt onder de vrije marktwerking, terwijl we hier toch spreken van de ‘basement’ van de vrije markt!
Een speciale rol in dit spel speelt de London Bullion Market Association (LBMA) die grote hoeveelheden ‘unallocated’ (niet op naam gesteld) goud verhandelt zonder van deze handel enige opgaaf of melding te doen. De LBMA wordt gedomineeerd door de zgn. bullion banks – JP Morgan, HSBC, Scotiabank, UBS en ICBC Standard Bank. Dit zijn de “systeemridders” of dient de “i” te worden vertaald in een “e”? Kennelijk durft niemand deze “kluwen” aan te pakken op straffe van “buitengerechtelijke” gevolgen, zoals ‘wistleblower’ Andrew Mcguire enkele jaren geleden overkwam bij een “nooit” opgelost verkeersongeval in Londen.
Dat de verhoudingswaarde van het edelmetaal geen enkele afspiegeling meer vormt van de realiteit van de mondiale geldschepping en schuldomvang getaxeerd op een slordige $250 biljoen of $250.0000 miljard(!) weten we en ook wat ons bij een reset (hyperinflatie) te wachten staat. Vooral dat laatste boezemt verreweg de meeste vrees in! Tegen deze achtergrond is de goudprijs nog NOOIT zo laag is geweest of beter gemanipuleerd!
Gezien de ernst van deze situatie wordt er in de Westerse wereld nog steeds veel te weinig aandacht aan dit onderwerp besteed. Hoe anders is dit in Azië waar het edelmetaal in termen van koopkrachtbehoud de plaats inneemt van de sociale zekerheid die we te onzent straks zullen ervaren als “de sociale onzekerheid” in de vorm van veel papier zonder enig “plezier” (koopkracht).
Een signaal van “verkapte” manipulatie werd begin deze eeuw al afgegeven toen de Europese centrale banken inclusief DNB door de Fed werden verordonneerd collectief goud te verkopen en hun dollarreserves op te hogen om te voorkomen dat de prijs door “het plafond” van $300 per ounce zou schieten en de dollar bijgevolg veel “feducie” (“in God We Trust”) zou verliezen. Dit “advies” werd nagenoeg trouw opgevolgd in de tijd dat Long Term Capital Management ‘belly up’ ging, toen dit instituut zich (ook al) aan het edelmetaal had “vergrepen” door met enige tonnen short te gaan in de hoop andere investeringen te kunnen financieren.
Het verleden is een gegeven dat aan de basis van onze toekomst staat. Maar met welke percepties leven we nu precies?
- Te gering risicobesef daar er kennelijk nog (te) veel vertrouwen wordt geschonken aan een voldoende toegerust “veiligheidsnet” met voldoende ‘tools’ om in geval van nood adequate maatregelen te kunnen treffen (dat geringe besef deed ook opgeld na de ondergang van Bear Stearns in 2007!)
- Wie tilt er verder aan de gigantische schuldenbubbel met zelfs een slordige $6,5 biljoen aan negatief rentende obligaties? Sterker, de beurs steeg juist toen de Demo’s op 6 november j.l. de meerderheid in the House of Representatives veroverden in de verwachting van nog meer stimulerende maatregelen
- Wie ligt er wakker van het risico van ‘non performing’ pensioen- en sociale fondsen met name in de V.S. alsmede de enorme schuldenposities van lagere overheden, laat staan de totaal uit de hand gelopen studenten – en autoleningen?
David Stockman, voormalig Budget Director onder president Reagan refereerde in z’n laatste Contra Corner blog in dit kader op welke wijze Fed president Paul Volcker destijds (begin jaren ’80) te werk ging om de inflatie te bedwingen. De korte rente werd tot boven 20% bijgesteld om de inflatie te beteugelen als gevolg waarvan de economie een stevige deuk opliep. Nadat de inflatie goeddeels uit beeld was en de rente sinds die tijd steeds verder neerwaarts dook en zelfs naar nul werd teruggedraaid heerste er eigenlijk één lange golf van economische euforie. Om dit sprookje in stand te houden werd alles uit de kast gehaald inclusief quantative easing of optimale geldverruiming. Intussen loopt de rente middels de renteverhogingen van de Fed geleidelijk weer op, waarbij nu een kritisch punt is bereikt.
US 10-year Treasury bond yield (quarterly log scale chart)
De nieuwe Fed president Powell ziet wel in dat het rentewapen als ‘tool’ dient te worden aangescherpt maar dat zal blijken niet meer dan mosterd na de maaltijd te zijn. Daar we in een bubbeleconomie leven zal elke renteverhoging als een speld in een ballon werken. De groei neemt af terwijl de schuldgroei stijgt, een buitengewoon ongelukkige “samenloop van omstandigheden”.
Powell zal zich ongetwijfeld realiseren dat de Fed juist deel van het probleem is die nooit meer de oplossing kan aanreiken. Of zoals voormalig managing director bij Goldman Sachs Nomi Prins onlangs weergaf dat ‘central bankers have been rigging financial markets for the sake of the bankers and will continue to do so leading to another global financial crisis without a Plan B’. Wie zal dan nog die (fake) schuld willen blijven financieren of ook maar aanhouden?
Voorts is de U.S. Treasury (ministerie van Financiën) voor het boekjaar 2018/19 voornemens een slordige $1,3 biljoen aan nieuwe schuld uit te geven of wel een stijging met maar liefst 146% vergeleken met het afgelopen boekjaar. De Fed is intussen juist bezig haar balans af te bouwen, terwijl de andere grote partij China als grootste houder van Amerikaanse schuld hetzelfde doet! Als er geen of te weinig kopers zijn, zal de yield stijgen op zo ongeveer het meest onzalige tijdstip. Let ook even op tekening hier beneden die voor zichzelf spreekt.
Kortom, een onhoudbare ontwikkeling. Mijn stellingneming van tien jaar geleden (zie home page op www.robertbroncel.com) behoeft wezenlijk geen aanpassing behalve dan een update “bij eindafrekening” die straks zal dienen als een baken of “monument” voor ons nageslacht.
Robert Broncel Copyright, 14 november 2018
- dit bericht wordt tevens aan DNB president Klaas Knot verzonden.
