Dow naar 38.820

Koppen als de Dow Jones naar 36.000, trekken altijd de aandacht. Normaal gesproken zijn dit soort uitspraken gebakken lucht. Dit keer niet.

Als we grote getallen plakken op ’s werelds bekendste indices, wordt daar altijd direct op gereageerd. Geef toe, de kop van deze column was waarschijnlijk ook voor u de reden om verder te lezen. Vaak trekt men met dit soort voorspellingen op het verkeerde moment de aandacht. Dow 36,000: The New Strategy for Profiting From the Coming Rise in the Stock Market was (achteraf) bijvoorbeeld zo’n volkomen verkeerd getimed boek.

De auteurs James K. Glassman en Kevin A. Hassett publiceerden het in 1999, vlak voordat de dot-comzeepbel knapte. In het voorwoord schreven de auteurs dat aandelen – ondanks de gekte op de beurs – nog altijd ondergewaardeerd waren en dat beleggers, die bang waren dat ze de boot gemist hadden, nog altijd konden instappen.

Aandelen zouden slechts in het midden staan van de eenmalige grote stijging van aandelen in de 21ste eeuw. Slimme beleggers weten dat je in je vuistje moet lachen om dit soort boeken, vooral als ze gepubliceerd worden in een hypeperioden.

Als iets al jarenlang stijgt, moet je de stijging niet extrapoleren in de toekomst, maar juist eerder contrair gaan denken. Overigens zegt het maken van missers als het boek Dow 36,000 niets over het verdere verloop van je carrière. Kevin Hassett dook jaren later op als economisch adviseur van John McCain. Maar dit even terzijde.

Er zijn meer van dit soort klassiekers, Dow 40,000: Strategies for Profiting From the Greatest Bull Market in History van David Elias en ja we kennen zelfs Dow 100,000: Fact or Fiction door Charles W. Kadlec en alom bekende Ralph J. Acampora, allemaal 11 jaar geleden geschreven.

Dit soort boeken zijn, voor alle duidelijkheid, in hypeperioden regelrechte contra-indicatoren. Ze worden in de huidige crisis hoegenaamd niet gepubliceerd. Sterker nog, in de recente periode zagen we genoeg publicaties voorbij komen waarin er koersdoelen van de Dow Jones werden geschetst van bijvoorbeeld 2.000, of nog veel lager. We moeten maar lachen om beleggers die maar blijven extrapoleren.

Totdat ik recent, met een zekere schrik, de nieuwe Stock Trader’s Almanac van de bekende Jeffrey Hirsch onder ogen kreeg. Hierin kondigt Hirsch een nieuwe ‘super boom’ voor de Dow Jones aan met een koersdoel van 38.820. Wat is hier aan de hand? De bekende contra-indicator of toch een serieuze prognose?

Eerst de termijn waarop de prognose betrekking heeft maar eens bekijken. Het koersdoel geldt voor het jaar 2025. Dat betekent een kleine 9% per jaar, gerekend met de stand van de Dow Jones van 10.800. Dat is op het eerste gezicht dus niet een schrikbarend jaarrendement. Het langetermijngemiddelde van de Dow Jones ligt rond 8%.

Er is nog een groot verschil tussen de almanak van Hirsch en de eerder genoemde boeken. Het boek is sober, bijna empirisch, zoals we gewend zijn van Hirsch. Hij spreekt nergens de beruchte woorden ‘this time is different’, waarin de bovengenoemde auteurs grossierden.

Hirsch is een fervent aanhanger van de statistische, bijna kwantitatieve analyse. Zijn boek staat vol statistische feiten. En voor lezers die geloven dat de historie zich herhaalt, is de voorspelling van de Dow van 38.820, helemaal niet onrealistisch, vooral als we bedenken dat markten de neiging hebben naar het gemiddelde terug te bewegen.

Slechte perioden worden immers afgewisseld door goede perioden. En laten we nu net een slechte tienjaarsperiode achter de rug hebben. Het is nog nooit in de historie voorgekomen dat na een negatieve tienjaarsperiode de gemiddelde rendementen op jaarbasis in de tien jaar daaropvolgend ook negatief waren.

Recent onderzoek van Bel Air Investment Advisors en Econompic toont (opnieuw) aan dat, iedere keer als we een tienjaarsperiode hebben gehad met negatief rendement, dan is het (voortschrijdende) decennium daarop altijd positief voor aandelen geweest. Gemiddeld gaven aandelen over een periode van tien jaar ruim 13% rendement per jaar, na een slecht (voortschrijdend) decennium. Zie onderstaande figuur.

In de hier afgebeelde scatterdiagram staat op de horizontale as het tienjaarsrendement (geannualiseerd) van de voorgaande tien jaren. Op de verticale as staan de tienjaarsrendementen volgend op de rendementen van de tien jaar daaraan voorafgaand (‘forward returns’). Hieruit blijkt slechte tienjaarsperioden inderdaad opgevolgd worden door goede en vice versa.

Opvallend is dat er geen enkele uitzondering is op de regel van het positieve jaarrendement volgend op een slechte tienjaarsperiode. Sterker nog, het rendement is nooit beneden 5% op jaarbasis geweest. Het omgekeerde komt wel voor: een goede periode van tien jaar kan nog een keer worden opgevolgd door een goede tienjaarsperiode.

Dus nu, juist in dit beursklimaat, schermen met bovengemiddelde rendementen is helemaal niet zo raar. In dit licht durf ik zelfs de voorspelling Dow 11.000.000 (ja elf miljoen!) aan het eind van deze eeuw wel aan. Het is niet meer dan het langetermijngemiddelde, in een beursklimaat waarin beleggers gelukkig niet bepaald euforisch zijn, extrapoleren.

Harry Geels, Inmaxxa

Harry Geels is directeur Research en partner bij INMAXXA met kantoor te Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij uitvoerend hoofdredacteur van Technische en Kwantitatieve Analyse (TKA). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn mening weer in zijn hoedanigheid als directeur Research.