GOUD toch FOUT? en ZILVER?
Wat ‘onze lieve heer’ verhoede is dat beleggers in edelmetaal geen “gouden bergen” meer mogen verwachten van hun bezit in welke vorm dan ook. Echter, voortschrijdend inzicht gebiedt me onder de huidige steeds bizarder wordende omstandigheden “enige” bijstelling aan te brengen.
Op het gevaar af als “warm” pleitbezorger van het edele “goedje” mijn geloofwaardigheid te verliezen dien ik beleggers te wijzen op mogelijk onvoorziene ontwikkelingen.
De centrale banken zijn vooralsnog in staat gebleken het monetaire systeem middels QE in stand te houden niettegenstaande een uitputtend koopkrachtverlies van de dollar, euro en yen. De hierin uitstaande schulden belopen intussen ruimschoots het totale bruto mondiale product, die het huidige monetaire systeem tot een absolute farce hebben gemaakt en daarmee tot de afgrond hebben weten te brengen.
Dit werd zojuist nog eens bevestigd door voormalig ECB bestuurslid Jürgen Stark tijdens een bijeenkomst in het Ludwig von Mises Instituut in München (de lezers van mijn column intussen wel bekend) die ook sprak van een pure fictie.
De centrale banken zijn er tot dusver vooralsnog in geslaagd om middels QE de rente en het edelmetaal onder hoge druk laag te houden.
QE wordt thans in de V.S. afgebouwd totdat de rente gaat stijgen, waarmee de wal het schip zal keren. Immers, elk procentpunt rentestijging draagt bij tot ophoging van de staatsschuld. Tegelijk dient de imago”bal” van de dollar als reservevaluta hoe dan ook in de lucht te worden gehouden, hetgeen alleen mogelijk is middels het sterk neerwaarts manipuleren van de (papieren) goudprijs in New York.
Naar is gebleken raken de centrale banken steeds verder “uitgeleased” en daarmee doemt het moment dat de COMEX uitgespeeld raakt. Zover was het het al bijna ruim een jaar geleden toen de ETF’s werden leeggeschud.
Met de extreem lage korte rente als prijs van het kapitaal hebben de centrale banken officieel erkend dat ons geld qua koopkracht geen bal meer waard is. Het vreemde is dat formeel dit verschijnsel door de financiële markten nog steeds niet als zodanig wordt onderkend, terwijl dit gegeven al sinds Lehmann open en bloot “op straat ligt”. De lage rente geldt voor de beurs als een soort “godsgeschenk” waarmee het generale beursbeeld volledig wordt vertroebeld en de stijging nóg niet van ophouden weet. Daarin schuilt ook een flink deel pensioengeld.
Gelet op de ontwikkelingen sinds het dieptepunt in maart 2009 is de beurs intussen ruimschoots verdubbeld zonder dat de onderliggende schuldenproblematiek annex het bankenfailliet is opgelost. Oh ja zeker, het Amerikaanse bankensysteem werd door de Fed een drijfanker uitgereikt resulterend in “een zooitje” onverkoopbaar staatspapier op de Fedbalans.
China heeft tot september 2011 dat Amerikaanse staatspapier braaf opgekocht in ruil voor export maar is daarmee gestopt, ook al om de binnenlandse consumptie een ‘boost’ te geven. De Chinese markt verkeert thans in een transitieproces als gevolg waarvan de groei enigszins terugloopt. Bovendien hangt daar intussen ook een stevige kredietwolk boven de markt van ruim $25 biljoen maar in grootte onvergelijkbaar met de ruim $220 biljoen schuld in de V.S. (inclusief ongedekte verplichtingen op het terrein van de pensioenen en de zorg) en ook nog iets minder dan de ruim €28 biljoen uitstaande schuld in Europa. Om van de Japanse staatsschuld ad ruim 200% van het BBP maar te zwijgen.
De ineenstorting van het monetaire systeem zal een groot ‘changement de decor’ teweeg brengen, implicerend dat de huidige generatie beleidsmakers (al dan niet) geruisloos het zinkende schip zal moeten verlaten en worden vervangen door een nieuw cohort dat schoon schip zal moeten maken om het marktvertrouwen te herwinnen.
Vergelijk het maar met de aanzet tot de Franse Revolutie nadat Louis X1V en z’n Marie Antoinette hun financiële hand hadden overspeeld en de rekening bij de bevolking hadden neergelegd. Dat kostte hen letterlijk de kop. Frankrijk moest vanuit het niets weer worden opgestart en wat diende daartoe beter dan een oorlog? Napoleon had zich een enorme oorlogsbuit voorgesteld maar vond bij de laatste slag letterlijk z’n Waterloo.
Met of zonder oorlog zal er een nieuw monetair systeem moeten worden gecreëerd dat nu de gehele wereld dient te omvatten. Dat kan alleen en uitsluitend middels een verankering middels het echte geld, waarvan Aristoteles al ruim 2000 jaar geleden in goed Grieks verkondigde: ‘who owns the gold, rules the world’.
Hoe die verankering de facto zal uitpakken en welke valuta daarin een hoofdrol zullen spelen, is nog in nevelen gehuld. Wel staat vast dat de Chinese munt een aanzienlijk belangrijkere rol toebedeeld zal krijgen, met name op het moment dat de Chinese centrale bank bekend maakt hoeveel “hard” goud zich daar daadwerkelijk in de “onderaardse gewelven” bevindt.
Bij het ontvouwen van een dergelijk scenario heeft de terugkeer van de rust op straat de hoogste prioriteit. Teneinde die rust te doen weerkeren, zal er dus nogmaals in de eerste plaats een nieuw monetair systeem geïnstitutionaliseerd dienen te worden. Daarbij moet je er van uitgaan dat ook onze centrale bank haar goud (goeddeels) heeft verkwanseld.
Goud was toch niet meer dan een barberous relic? (Alan Greenspan!) Te dien einde zal de staat gehouden zijn linksom of rechtsom opnieuw over zo veel mogelijk edelmetaal dan wel over andere middelen met koopkracht te beschikken. Wanneer blijkt dat de kelders leeg zijn, zal dat edelmetaal wettelijk door de burgers (tegen kwijting van de koopkrachtloze aankoopsom) moeten worden opgehoest voordat het nieuwe monetaire spel kan worden meegespeeld.
Weigering zoals een zwarte bankrekening zal dan ongetwijfeld op sanctie stuiten. Althans dit geldt voor het fysieke gedeelte. Anderzijds kan de staat je niet dwingen je aandelen in edelmetaal te verkopen maar eventueel wel te belasten. Dat wordt lastiger naarmate dit bezit zich in het buitenland bevindt waar ook belasting wordt afgedragen. Maar voorts is het evenmin ondenkbaar dat Karl Marx uit zijn schaduw treedt in de vorm van nationalisatie van de mijnbouwsector voor zover althans sprake is van productieve mijnen. Immers, na een implosie van een monetair systeem tellen alleen de ‘hard assets’ nog.
Ontvangen op 27 mei j.l.: China doet opnieuw een poging de edelmetaalactiviteit naar zich toe te trekken door de binnen de staat opererende Shanghai Gold Exchange (SGE) een nieuw ‘global’ handelsplatform te laten opzetten, dat zonder meer de dominantie van de LBMA in Londen en de COMEX in New York zal gaan aantasten.
ZILVER
Dit edelmetaal speelt naast een beleggingsrol ook een substantieel industriële rol en zal naar alle waarschijnlijkheid fysiek buiten schot blijven. Wel bestaat de mogelijkheid van nationalisatie van zilvermijnen. In elk geval dient hiermee rekening te worden gehouden zoals in het geval van alle delfstoffen.
Degenen die fysiek zilverbezit binnen de Nederlandse fiscale jurisdictie hebben liggen, dienen rekening te houden met het bestaan van het Noodwetje uit 1978 (zie column Waarschuwing) dat ook na de invoering van de euro nooit gelicht blijkt te zijn. Het antwoord op deze vraag is Gerrit Zalm als voormalig minister van Financiën mij nog steeds schuldig!
Wanneer goud in een volgend monetair systeem eenmaal een nieuwe rol toebedeeld krijgt, zal de waarde hiervan hoogst waarschijnlijk door China worden bepaald op een wijze waarbij de huidige berg Amerikaans waarde- en fiatpapier in Chinees bezit qua koopkracht kan worden verdisconteerd. Dat zal ongetwijfeld ook impact hebben op de zilverprijs die wellicht kan terugkeren tot de oorspronkelijke verhouding van 16 op 1 ounce goud i.p.v. de huidige ongewone verhouding van 65 op 1. Na de verhoging van de goudprijs tot xxxxxxxxxx zou de zilverprijs dus nog een extra slinger met een factor van ruwweg vier kunnen krijgen.
Voorstelbaar is dat deze plotse waardestijging een kolfje is naar de grijpgrage hand van vadertje staat om met de geïncasseerde belastingopbrengst geheven over het prijsverschil een aanzetje te kunnen geven tot het creëren van een yuan valutareserve, nodig om een klein beetje te kunnen meespelen in het nieuwe monetaire circuit. Dit zou er op neer komen dat je als bezitter van zilver toch haast gedwongen zou kunnen worden om dat bezit dan maar goeddeels te verzilveren. Ook geen prettig vooruitzicht.
Dit zijn zo maar een paar scenario’s die zich kunnen voltrekken nadat alle waardeparameters zijn weggevallen en chaos ons deel dreigt te worden. Of het zover komt? Het begint er steeds meer op te lijken nu “onze” beleidsmakers anno 2008 nooit een beter middel dan de geldkraan wisten te hanteren. Met meer kennis van de geschiedenis zouden ze geweten hebben dat dit een doodlopend pad is. Waarschijnlijk zou het dan nooit zover gekomen zijn (Kondratieff).
Bovendien hebben de beleidsmakers in de V.S. er blijk van gegeven zelfs de tijd van hun eigen grondwet niet eens meer te verstaan. Immers heeft Thomas Jefferson als 3e president niet verklaard: ‘the central bank is an institution of the most deadly hostility against the principles and form of our Constituion and deprives the people of their property until their children wake up homeless in a country their fathers had conquered’, vertaald: de centrale bank is een instituut van de meest dodelijke soort tegen de principes en opzet van onze grondwet en berooft de mensen van hun eigendommen totdat hun kinderen dakloos wakker worden in een land dat hun vaders hadden veroverd.
Tegenover dit gebrek aan kennis wisten “de jongelui” anno nu in Washington naast de geldpers niet meer in te brengen dan een NSA en een FACTA die al onze bewegingen tot en met de slaapkamer inclusief al onze banktransacties weten te volgen. Vluchten kan bijgevolg niet meer maar er zijn nog een wel een paar ‘escapes’, waarop ik in dit bestek helaas niet kan ingaan. Om met de bekende Russische schrijver Alexander Soltzjenitsin af te sluiten: ‘A state of war only serves as a perfect excuse for domestic tyranny’.
Robert Broncel
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!