Loskoppeling van de dollar als reservevaluta van het goud

Gouden TientjeNaarmate de tijd verstrijkt wordt mijn visie steeds meer werkelijkheid. Thans staan we in het voorportaal van een negatieve spiraal waarvan het eind nog lang niet in zicht is. De directe oorzaak gaat 40 jaar terug en heeft primair te maken met de loskoppeling van de dollar als reservevaluta van het goud, al dikwijls het Leitmotif van mijn columns.

Sinds de “dollemansrit” in de jaren ’80 heeft het edelmetaal niet meer zo veel aandacht getrokken als in het afgelopen jaar, waarin het meerdere malen werd neergesabeld. De marktinterventies (prijsverstoringen) dienden geen ander doel dan om aan te geven dat beleggen in edelmetaal niet meer is dan speculeren op een “foutief” signaal. Met als resultaat dat het voor de korte termijn een zekere negatieve uitstraling heeft meegekregen. Dat is echter het echt foute signaal!

Immers, middels het ongebreideld hanteren van de papierpers dient het vertrouwen in de papieren dollar onverkort gestut te blijven. Gelet op de recente stijging ten opzichte van de euro is daarvan zeker sprake zonder dat er sprake is van een verbetering van de Amerikaanse economie of verbetering van de staatsschuldpositie die nu voor een verbijsterende 61% op de balans van de Fed staat.

Opvallend genoeg wordt dat percentage nagenoeg doodgezwegen evenals het totaal aan ongedekte sociale verplichtingen (pensioenen, zorg etc.) dat volgens professor Laurence Kotlikoff van de Boston University intussen is opgelopen naar $202 biljoen (12 nullen) of bijna 4 maal het mondiale BBP.

Europa

Volgens de BIS (Bank of International Settlements, oorspronkelijk opgezet om de goudvoorraden van de centrale banken te beheren) staat er binnen het Europese bankensysteem maar liefst €37 biljoen of driemaal het BBP van de EU uit. Op de balans van de ECB staat alleen al een bedrag van €3,2 biljoen uit. Dit nota bene binnen een organisatie die in tegenstelling tot de V.S. allesbehalve cohesief is.

En wat bijvoorbeeld te denken van een uiterst bedenkelijk artikel in de Financial Times vorige week waarin stond dat de ECB onlangs in het geheim (hoe geheim is dat intussen?) €100 miljard aan Griekse banken heeft verstrekt.

Naar verluidt schijnt dat al in een eerder stadium te zijn gebeurd in de richting van andere in nood verkerende Europese banken w.o. in Ierland. Hiertoe blijkt het mij tot dusver onbekende Emergency Liquidity Assistance afgekort ELA verantwoordelijk te zijn.

Je kan er uit afleiden dat alles in het werk wordt gesteld om landen hoe dan ook binnen de eurozone te houden. Dat de eindafrekening bij de belastingbetaler wordt neergelegd, dient bij voorkeur geheim te blijven!

Tot dusver het grofste staaltje van koopkrachtberoving, over transparantie gesproken! Eigenlijk zou je als belastingbetaler moeten weigeren nog langer belasting te blijven betalen. Dit advies mag ik echter niet meegeven op straffe van “staatsinsubordinatie”.

George Orwell: “During times of universal deceit, telling the truth becomes a revolutionary act.”

Nog meer koren op de molen

*Alsof dit alles nog niet genoeg is kwam Standard & Poor’s met een schatting dat het bedrijfsleven de komende 4 jaar toe is aan een herfinanciering van schulden voor een bedrag tussen $43 en $46 biljoen.

Het lijkt er onder de omstandigheden niet erg op dat de banken staan te popelen om een dergelijke herfinancieringsoperatie voor hun rekening te nemen. De kans is groot dat bedrijven bij hun aandeelhouders zullen moeten aankloppen om de schuld in aandelen om te zetten. Tel uit je winst!

 

*David Stockman, voormalig directeur van het Office of Management and Budget ten tijde van Reagan deed in The Gold Report van 5 mei j.l. een aantal uitspraken die er niet om logen:

1)      ‘we are in the last innings of a very bad ball game’

2)      ‘we are on the edge of a crisis in the bond markets’

3)      ‘a frozen Fed is destroying the capital market by pegging and manipulating the price of money and debt capital on blowing up its balance from $900 billion in 2008 (which took 93 years) to nearly $3.000 billion today’.

 

*Voeg daarbij het totaal aan uitstaande derivaten (oorzaak van de paniek in 2008!) dat volgens Global Research in een artikel onder de titel ‘Financial Implosion’ is uitgegroeid naar een lieve som van ca. €1.200 biljoen (16 nullen) of ruim 20 maal de wereldeconomie dan wordt duidelijk dat de huidige goudprijs nauwelijks meer dan een nanogetalletje weerspiegelt.

Azië

Anticiperend op een hopeloze afloop van de qua koopkracht totaal “uitgewoonde” dollar en euro maken met name de Aziatische centrale banken massaal een dankbaar gebruik van de huidige relatieve goedkoopte van het edelmetaal. Naar het schijnt, verdwijnt er steeds meer goud uit “de schuilkelders” in het Westen richting het Oosten en zou de fractionele reserve  opnieuw gehalveerd zijn naar minder dan één op honderd ounces.

Indien juist zal de afnemende reservehoeveelheid het vertrouwen in de geloofwaardigheid van de COMEX in New York (waar de handel in futures plaatsvindt) moeten aantasten en op goed moment tot een explosie van de goud- en zilverprijs leiden. Immers, goud en zilver “op papier” blijkt dan opeens niet meer dan confetti te zijn, de uitlatingen over goud van Warren Buffett, Charlie Munger (‘civilized people don’t buy gold’) en Bill Gates ten spijt.

Ze hadden beter naar ‘good old’Jelle Zijlstrakunnen luisteren die bij de opstart van het europroces al riep dat op basis van de geplande gelduitgifte in euro’s goud dan wel iets van €55.000 (per kilo) mocht doen. Dat is 20 jaar geleden toen hij nog niets van de huidige problematiek afwist. De goudkoers ligt nu nog ruim €10.000 onder die Zijlstra “norm”.

Kapitaalrestricties

De afgelopen maand is de euro ten opzichte van de dollar en yen in rap tempo gedaald. Dit wijst op een evidente vlucht uit de euro- naar de dollarsfeer als laatste ‘safe haven’, omdat edelmetaal gezien de vele manipulaties kennelijk als te onbetrouwbaar wordt beschouwd. Voor de euro is dit eensdeels gunstig vanwege de export naar buiten de EU. De import (grondstoffen!) daarentegen wordt duurder. De Fed wil ook liever een goedkope dollar. Sterke valuta fluctaties wijzen op verdere monetaire instabiliteit en kunnen een reden vormen voor toekomstige valutabeperkingen. Deze kunnen twee kanten uitwerken: zowel naar binnen om kapitaalvlucht te voorkomen als naar buiten om de vraag vanuit het buitenland af te remmen.

De Zwitsers hebben al het voortouw genomen. De Amerikanen kennen hiervoor een reeds bestaand instituut als het onschuldig klinkende Exchange Stabilization Fund, waarvan de directieven komen als het gaat om het manipuleren van het edelmetaal, per slot de enige superieure wereldvaluta!

Hoe superieur moge blijken uit het feit dat de Basel Committee for Bank Supervision (BCBS) als onderdeel van de BIS in het kader van de Basel III afspraken ter zake van de ophoging van de kapitaalratio (meer eigen vermogen tegen uitgeleend vermogen) het eigen kapitaal maar in goud zouden moeten aanleggen en dat niet voor 50% maar voor 100%! Verder doordenkend kom je dan al snel op eurobonds met goud als “onderpand”, een reële oplossing.

Wat betekent dat? Eerder in deze column kon u lezen dat er reeds een slordige €37.000 miljard uitstaat. Zouden we uitgaan van een minimum dekkingsgraad van 5% dan zou dat betekenen dat er voor een even slordige €1.800 miljard of wel een 3.600 ton of anderhalf maal de jaarproductie zou moeten worden ingekocht.

Je hebt er geen telraam voor nodig om te becijferen dat de goudprijs dan al snel zou verdubbelen. Naar alle waarschijnlijkheid zal dit een kettingreactie veroorzaken, daar dit ook andere instituten als verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen en andere professionele beleggers aan het denken zal zetten. Voor zover thans bekend, is bij dit soort instituten nog geen 2% van het vermogen in goud belegd.

Historische tijden

Nog vóór het afgelasten van zijn presidentscampagne heeft Ron Paul een hearing georganiseerd teneinde voorstellen nader tegen het licht te houden om inhoud te geven aan het beëindigen van de Fed als centrale bank die de Fed in feite niet is. Daarom dient dit instituut volgens hem eerst nader te worden gedefinieerd tot wat het wel is.

Sommigen menen dat het niet meer is dan een ‘secret cabal of elite bankers’ (soort geheim genootschap van elite of prominente bankiers), terwijl anderen menen dat de Fed deel uitmaakt van de federale regering. Paul stelt dat de Federal Reserve System niets anders is dan ‘a collusion of big governement and big business to profit at the expense of taxpayers’ (het system is niets anders dan een heimelijke samenspanning tussen de centrale overheid met de “grote jongens”) om op kosten van de belastingbetalers te profiteren.

Als voorbeeld gaf hij nog even het recente verlies ad 2 miljard van JP Morgan aan dat zelfs kan uitgroeien tot $15 miljard, terwijl deze bank nog maar 3½ jaar geleden een bailoutsom kreeg toegewezen van $25 miljard.

Het heeft dus nagenoeg 100 jaar geduurd voordat van officiële zijde de Fed aan de schandpaal werd genageld. Vreemd dat reacties naar buiten hierop van de aangeklaagde zijde tot dusver uitblijven onder het mom van “wie zwijgt stemt toe”.

Voorts werden de voor- en nadelen van de “gouden standaard” aan de orde gesteld. Hierbij werd gerefereerd aan de periode van voorspoed gedurende enige tientallen jaren in de V.S. in de 19e eeuw waarin dit systeem prima functioneerde en ook de redenen waarop het stuk liep. Dat was omdat de centrale overheid met dit systeem in handen en er mee in de fout ging bij het uitbreken van WO I, met de ‘roaring twenties’ in de slipstream en de uitloop naar de Grote Depressie in de jaren ‘30

Paul zei dat geen enkel monetair systeem stand houdt als de overheid er de hand in heeft. Hij  stelde verder: ‘the only viable solution is to get government out of the money business permanently!’ of wel: de enige gezonde oplossing is om de regering permanent buiten het monetaire circuit te houden!

Hij geeft ook aan hoe ditkan: ‘the way to bring this about is through currency competition: allow parallel currencies to circulate without receiving any special recognition or favor from the government; fiat paper monetary standards throughout history have always collapsed due to their inflationary nature, and our current fiat paper standard will be no different’.

Vertaald: de enige manier om dit te bereiken is middels valuta competitie: door parallel valuta’s naast elkaar te laten circuleren zonder enige erkenning of begunstiging van de regering; fiatpapier monetaire standaarden hebben door de eeuwen heen altijd het loodje gelegd vanwege hun inflatoire aard en ons huidige fiat systeem is geen haar beter.

Tenslotte zei hij: ‘it is imperative that the American people be educated on the dangers of the Fed and the importance of restoring sound money; the laying of that groundwork must begin today, so that the American people will be prepared for the day when the mirage the Fed has created evaporates completely’.

Vertaald: het is noodzakelijk dat het Amerikaanse volk terstond wordt gewezen op het belang van een gezond geldsysteem en is voorbereid is op de dag wanneer “het wonder” dat de Fed heeft gecreëerd volledig verdampt! Het gehele verhaal is te lezen op zijn website www.ronpaul2012.com.

Het enige wat hieraan kan worden toegevoegd is dat dit niet alleen voor het Amerikaanse volk zou moeten gelden maar ook voor de rest van de wereld en dat met name de Oostenrijkse School (von Mises, von Hayek) zou moeten worden onderwezen.

Tot dus ver is er nog maar een handjevol mensen dat echt in de gaten heeft wat er wezenlijk speelt. Reden: omdat “onze” beleidsmakers niet alleen wijselijk hun kaken op elkaar houden maar ook nog een soort ‘normalcy bias’ in stand houden. Je zou bijgevolg twee aanklachten bij ze kunnen neerleggen:

1)      het op schandelijk en ongehoord grote schaal verkrachten van onze koopkracht met immense armoede voor onze (klein)kinderen en wellicht sociale chaos in het verschiet

2)      het verzwijgen van deze activiteit als gevolg waarvan “dit spelletje” tot op de dag van vandaag wordt voortgezet.

Als verzachtende omstandigheid zou hun angst voor sociale onrust kunnen worden aangevoerd maar laat onverlet hun medewerking aan de volledige teloorgang van onze welvaartsstaat.

Deze column gaat wederom naar leiders van de belangrijkste politieke partijen alsmede naarde heer KlaasKnot, president van DNB. Ze mogen straks niet roepen: “wir haben es nicht gewusst”. Een Engelse versie hiervan zal ik richten aan Mario Draghi, president van de ECB. Als ik weer niks hoor hoef je straks niet te gaan stemmen!

Robert Broncel

http://bit.ly/broncel

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.