Sparen heeft geen zin, beleggen wel

De Telegraaf haalde eind maart groot uit met een coverstory waarin stond dat sparen geen zin heeft. Klopt. Maar dit wisten we natuurlijk al lang. De vraag is: wat zijn de alternatieven?

Een beetje merkwaardig was het wel dat De Telegraaf ineens zo prominent ging schrijven over de makke van sparen op dit moment. Het is al lange tijd bekend dat sparen niet genoeg oplevert. Hoe vaak ik de laatste jaren al niet over de onzin van sparen heb geschreven! Klik hier voor een verkorte weergave van het betoog van de krant van wakker Nederland.

Op 21 augustus 2008 ging ik al in op de verschillen tussen sparen en beleggen. Toen stond de rente hoger dan nu. Ik betwijfelde echter al of we met sparen de inflatie zouden compenseren. In september vorig jaar schreef ik een aantal artikelen over de relatieve waardering van obligaties en aandelen en daarin wees ik ook op het gebrek aan rendement van obligaties (en dus indirect op die van sparen).

En op 13 januari 2010 schreef ik een reactie op de heersende opinie van toen dat pensioenfondsen maar niets moesten beleggen, maar beter konden sparen. In deze column stond onder andere dat de opbrengst van sparen op de lange termijn niet de (werkelijke) inflatie, plus vermogensrendementsheffing bijhoudt en dus dat er met sparen sprake is van intering op het vermogen.

Genoeg over het gebrek aan rendement van sparen. Wat zijn de oplossingen? Beleggen natuurlijk, al is dat een wat algemeen antwoord. De vraag is natuurlijk hoe en waarin. De eerste beleggingsmogelijkheid mag bij trouwe lezers van mijn column reeds bekend zijn: aandelen. Maar niet per sé omdat we hier nu meteen veel rendement moeten verwachten. Het is meer uit gebrek aan beter, zullen we maar zeggen.

GMO, een vermogensbeheerder met uitstekende research, heeft eind vorig jaar een zeer weloverwogen prognose gemaakt van het langetermijnrendement voor aandelen en obligaties. Voor de komende zeven jaar om precies te zijn. In onderstaande figuur staan die prognoses. Voor smallcapaandelen verwachten ze negatieve rendementen. Voor largecapaandelen licht positieve rendementen. Voor opkomende markten verwachten ze gemiddeld 4,5% per jaar.

Obligaties leveren echter waarschijnlijk nog minder op. Sterker nog, die zijn grotendeels negatief. Het heeft volgens GMO alleen nog maar zin om in obligaties van de opkomende markten te beleggen. Zowel aandelen als obligaties blijven hiermee de komende zeven jaar onder hun langetermijngemiddelde. Voor alle duidelijkheid: dit zijn reële rendementen. Er is rekening gehouden met een gemiddelde inflatie van 2,5%. Concreet: bij aandelen uit opkomende markten verwachten ze bij GMO dus 7% nominaal rendement per jaar.

Er zijn ook beheerders die optimistischer zijn over aandelen. In maart kwam Goldman Sachs met een researchpaper waarvan de titel (vertaald) alles zegt: ‘Vernieuw uw visie op aandelen. Waarom wij in aandelen geloven, nu en voor de lange termijn’. Verder wijzen recente schattingen van analisten, wetenschappers en bedrijven op een aandelenpremie (het rendement van aandelen boven de risicovrije rente) van minimaal 5%, beduidend hoger dan de afgelopen jaren daadwerkelijk is behaald.

Naast aandelen zijn er nog andere beleggingscategorieën die interessant zijn om voor de lange termijn in te beleggen, zoals grondstoffen en alternatieve vormen van beleggen als managed futures en multistrategy funds. Over de laatste categorieën schreef ik in mijn column van 30 maart. De laatste categorieën zijn vooral interessant in onrustige beleggingsjaren, als de volatiliteit toeneemt. Ze vormen dus een prima aanvulling op aandelen, die, eerlijk is eerlijk, natuurlijk wel aan de nodige schommelingen bloot zullen blijven staan.

Tot slot, voor alle duidelijkheid: dit is een algemeen verhaal over de verschillen tussen sparen en beleggen. Beleggen brengt altijd risico’s met zich mee, die niet iedere belegger aan kan. Het gaat ook om verwachtingen, die niet uit hoeven te komen. En zelfs als ze uitkomen, dan kan het zo zijn dat door bepaalde individuele beleggingen of fondsen te selecteren het rendement toch nog lager of hoger uitpakt dan verwacht.

Harry Geels, Inmaxxa

Harry Geels is directeur Research en partner bij INMAXXA met kantoor te Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij uitvoerend hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn mening weer in zijn hoedanigheid als directeur Research.