The Chinese Wall of Fear

China: ik was denk ik de eerste die erover sprak vorig jaar. Nu staan de kranten er bol van en ik krijg steun voor mijn verhaal uit een mond waar de gehele financiële markt al decennia lang naar luistert. De heer Greenspan zegt dat men onverantwoord bezig is in China en dat er een dramatische daling komt op de beurs aldaar. Normaal is Greenspan niet zo mondig, maar de man neemt geen blad meer voor de mond.

Sinds de vorige update hebben we in de pers het één en ander voorbij zien komen. Goldman Sachs waarschuwde voor wat er daar gaande is en deze week sprak ook Alan Greenspan, die nog één van de meest invloedrijke mensen is van de afgelopen decennia,  zijn bezorgdheid uit over wat er gebeurd is in China. Hij noemt het woord crash zelfs in zijn toespraak. Zie zijn statement hieronder in het Engels:

Former U.S. Federal Reserve Chairman Alan Greenspan warned Wednesday (23 mei) that there’s going to be a “dramatic contraction” in Chinese equities and that the current surge on the Chinese stock market is unsustainable, according to media reports. In recent weeks, a number of financial firms, including Goldman Sachs, as well as Governor Zhou Xiaochuan of the People’s Bank of China have expressed concern about the possibility of a bubble forming in the Chinese stock market.

U ziet dat steeds meer partijen het rode gevaar zien aankomen. Het komt er hoe dan ook, maar zoals in Japan begin jaren ‘90 en de Nasdaq net na 2000, is het de vraag wanneer. De correctie zal dramatische vormen aannemen en hoe hoger de beurs de Chinese muur bewandelt, hoe dieper deze terug zal moeten.

Dat de pers nu ook dit hot item naar voren schuift, is niet vreemd want het wordt een dagelijks nieuws-item zodra de situatie zich zal uiten. Zelf ben ik al een lange tijd met deze beurs bezig, zoals de vaste lezers van mijn columns weten. Het is zelfs zo dat ik in 2005 meldde dat deze beurs rond 1.000 punten de beste mogelijkheden biedt op middellange termijn. Het artikel kunt u lezen via de link China HOT maar beurs daalt wel stevig !!. Wie toen kon instappen, ziet nu een stijging van bijna 500%. Maar wie zou er nu nog in deze beurs zijn blijven zitten? Een verdubbeling zou men wel makkelijk hebben behaald uiteraard.

Hieronder ziet u nog wat feiten en enkele grafieken, waaronder ook de grafiek van de Nasdaq voor en nadat de bubbel barstte. De index in China zal hetzelfde lot ondergaan, dat lijkt me vrij zeker.

Beleggers in China

Dagelijks komen er meer dan 200.000 nieuwe beleggers bij in China. Tenminste, zoveel nieuwe rekeningen worden er per dag geopend. Dit gebeurt zowel bij brokers voor de actieve beleggers als beleggingsrekeningen waar men in fondsen belegt. In China wonen 1,5 miljard mensen en er zijn nu reeds meer dan 100 miljoen beleggingsrekeningen. De groep beleggers groeit wel, maar gezien het aantal inwoners is dat nog minder dan één op de 20, oftewel 5%, die zich met de beurs bezighoudt. Toch is dat veel want al die nieuwe beleggers willen ook snel rijk worden en kunnen niet wachten om te kopen. En dat natuurlijk tegen elke prijs want als men de boot mist, kan men zich blijkbaar niet meer vertonen. Dat die boot op kruissnelheid vaart, lijkt me duidelijk. Vandaar dat de Chinese beurs amper corrigeerde de afgelopen tijd en dat proces kan zich tot de top nog versnellen voor dat het debacle vorm krijgt. Zeker wanneer ook de koers/winst-verhoudingen enorm oplopen naar nu gemiddeld al ruim boven 50. De beleggers gaan pijn lijden, zeker alle nieuwkomers.

Overheid

De overheid helpt er natuurlijk aan mee, maar deze kan een beurs-crash niet gebruiken nu de Olympische Spelen voor de deur staan. Een crash zal het land pijn doen, veel pijn, en dat kan overslaan naar de gehele regio. Ook kan de munt eronder lijden en het kan een vlucht veroorzaken naar de traditioneel sterke munt uit de regio die er nu zeer zwak bij ligt, namelijk de yen. Als de Chinese beurs instort, dan kunnen de gevolgen ook wereldwijd groot zijn. Als de yen sterker wordt, zijn veel investeerders, die van de carry trade gebruik maken, verplicht om dekking te zoeken waardoor de yen nog verder op kan lopen. Kortom, veel grote banken en brokers kunnen dan sneller dan men denkt door de reserves raken, ook al is de kas behoorlijk gevuld en ook al al puilt deze soms zelfs uit van het geld.

Redenen genoeg voor de overheid in China om te dweilen met de kraan open om zo de schade te beperken. Vandaar dat reeds enkele pogingen tot een grote daling in de kiem werden gesmoord. Denk aan eind februari en eind april toen de beurzen 10 en 8% in moesten leveren. Tot nog toe bleef echte paniek uit, maar hoe meer beleggers er aan het spelletje meedoen, hoe groter het risico wordt. We hebben al enkele keren gemerkt dat als er druk komt in China, we het hier ook niet droog houden.

Conclusie

Reken er maar op dat deze situatie tot een crisis zal leiden en behoorlijk wat geld zal verbranden. Niet alleen China zal er pijn door lijden. We weten dat dit over zal waaien naar de rest van de regio en zo voor een crisis zal zorgen, zeker als de yen wordt opgezocht om wat bescherming te bieden. Dit zal snel overslaan naar onze regio en natuurlijk naar Wall Street. Zorgt die hebzucht van nu, later ook voor economische onrust in China, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Vergeet niet dat China de motor is en was voor de grote economische impuls over de gehele wereld. Als het mis gaat op de financiële markten dan zal iedereen met de vinger wijzen naar China.

Het toverwoord China

Nu wil men nog niets weten over een crash, want China is momenteel het toverwoord. China is hot op dit moment. Het klinkt als internet eind jaren `90, want wie weet nog hoe vaak men het over internet had in die tijd en waar iedereen mee wegliep? Maar u weet ook hoe dit afliep. Het einde van de hype zorgde ervoor dat de opgepompte ballon uiteen spatte met alle gevolgen van dien. Hetzelfde zal met China gebeuren. Als het hoogtepunt bereikt is, zal er na het vuurwerk een leeg gat ontstaan. Ik heb er al enkele termen voor bedacht, die we mogelijk binnen enkele jaren goed zullen herinneren: ‘China Crisis’ oftewel ‘The Chinese Wall of Fear’.

Guy Boscart, US Markets