Werkloosheid VS 10%, Dow 10.000

Het gaat niet goed met de Amerikaanse economie. Dit is een open deur, maar daarom nog niet een minder pijnlijke constatering. Gek genoeg bereikten zowel de werkloosheid als de aandelenkoersen recentelijk grote hoogten. Uiteindelijk zal er toch een van de twee moeten bijtrekken.

In mijn optiek worden dit de aandelenkoersen. Deze zijn voor de muziek uitgelopen op basis van opgepoetste kwartaalcijfers en hoge verwachtingen. Dit is hopen tegen beter weten in; als de basis voor groei ontbreekt, kunnen rendementsontwikkelingen over de volle breedte van de economie niet duurzaam zijn. Die basis zit hem voor een groot gedeelte in de werkloosheid.

Tien plus

In oktober steeg het werkloosheidscijfer in de Verenigde Staten tot boven 10%. Volgens het NRC Handelsblad komt dit inclusief ‘verborgen werkloosheid’ zelfs neer op 15% van de beroepsbevolking[1]. Deze geluiden zijn niet alleen aan de andere kant van de Atlantische oceaan te horen. Ook hier in Europa zien we de cijfers oplopen. In ons eigen land bleek het aantal ontslagen al te zijn verdubbeld in vergelijking met een jaar geleden[2].

Huishouden

Werk is de basis van de economie. Met werk worden productiefactoren ingezet om waarde te creëren. De waarde van arbeid wordt uitbetaald in loon en de consumptie van particulieren vormt een onmisbaar deel van het economisch systeem. Als een significant deel van de bevolking geen loon meer ontvangt, drukt dat logischerwijs op deze consumptie.

Tandje hoger

Bovenstaande is niets nieuws. Maar men moet niet vergeten dat werkloosheid ook gevolgen heeft voor de andere kant, voor de mensen die nog wel een baan hebben. Op het moment dat een op de tien mensen van de beroepsbevolking thuis zit, moeten de overige negen 11% harder werken om dezelfde economische activiteit te bewerkstelligen. En voor 4% groei in de oude situatie, dienen de negen werkenden nu bijna 16% meer activiteiten te ontplooien.

Overheid is uitgespeeld

De desastreuze invloed van de werkloosheid op de overheidsfinanciën behoeft geen betoog. In de Verenigde Staten is de staatskas sowieso al een probleem op zich. Ook in Europa zullen de verhoogde steunkosten tot menig zweetdruppel leiden. In ieder geval is duidelijk dat er weinig ruimte meer is voor steunmaatregelen zoals die een jaar geleden gul werden getroffen. Veel groei is er in mijn ogen dan ook niet te verwachten. De aandelenmarkten gaan het nog moeilijk krijgen, want men weet: geen groei, geen rendement.

Simon Haas, www.deaandeelhouder.nl