Nieuwe kansen met Royal Dutch Shell

Op vrijdag 19 december zijn nieuwe langlopende optieseries op Royal Dutch Shell geïntroduceerd. Wat mogen we van de koers van Royal Dutch Shell verwachten voor de komende vijf jaar? Veel hangt samen met het verdere verloop van de wereldeconomie. Dit was in het verleden het geval en dat zal als altijd bepalend blijven voor de koers van Royal Dutch. Het gaat er juist om de signalen te onderkennen. Maar welke signalen zijn dat eigenlijk?

Allereerst mag de economische groei geen schoksgewijs verloop laten zien. Gezien de nog nooit zo sterke verwevenheid en de onevenwichtige relatie tussen de Amerikaanse, Europese en Aziatische economieën is het alle partijen er meer dan ooit veel aan gelegen om de groei zo veel mogelijk gelijkmatig te laten verlopen. In het verleden was er maar al te vaak sprake van hollen of stilstaan. De economie wordt nu met stapjes gestuurd om te voorkomen dat er (on)nodig aan de noodrem moet worden getrokken. De grote centrale banken houden regelmatig ruggespraak over het al dan niet afremmen van de locomotief. De Amerikanen nemen hierbij het voortouw.

Ten tweede is de opstelling van de crediteurenlanden van de dollar cruciaal. Dat zijn de landen die bereid zijn om niet alleen dollartegoeden aan te houden, maar deze ook nog willen laten groeien.

Ten derde zet de economische groei in de wereld de patronen uit. Dat geldt ook voor het energiepatroon. Bij een stelselmatige groei zal de vraag naar energie hiermee parallel blijven lopen. Maar niet alleen dat. Bij nieuwe politieke of militaire spanningen zal de vraag naar het zwarte goud onverwijld stijgen. Dat geldt ook in het geval dat zich nieuwe orkanen in de Mexicaanse Golf voordoen. Natuurlijk zal de prijs daarna wel weer wat dalen, maar die druk zal nooit geheel wegebben.

Ten vierde is er bewust onduidelijkheid geschapen over de zogeheten peak oil-situatie. Dat is het moment waarop de mondiale olieproductie een maximaal niveau zal bereiken. Gerenommeerde olieanalisten hebben reeds aangegeven dat dit moment binnen bereik ligt. Maar het Internationaal Energie Agentschap in Parijs en andere spreekbuizen in het Midden-Oosten spreken dit tegen met John Browne van BP Amoco in het kielzog. Zou dit laatste niet zijn gebeurd, dan zou de olieprijs zich reeds in de buurt van de $ 100 hebben bewogen. Dat zou slecht zijn voor de wereldeconomie en dat wilde men beslist voorkomen. Significant is dat de Opec op grond van de huidige ontwikkelingen meent de productiehoeveelheid vooralsnog ongemoeid te laten.

Ten slotte zullen opkomende landen als China en India met meer dan eenderde van de wereldbevolking hoe dan ook structureel voor een flink toenemende vraag naar energie blijven zorgen! Derhalve moet deze sector absoluut als kernbelegging in elke portefeuille worden beschouwd.

Wat Royal Dutch Shell betreft, is de zorg door de ogen van het grootste Amerikaanse effectenhuis Merrill Lynch begrijpelijk na alles wat zich heeft afgespeeld. Natuurlijk is het nog niet ‘business as usual’. Maar juist om deze reden is het nieuwe bestuur er alles aan gelegen om het nog nimmer geblameerde blazoen te zuiveren. Dat kost tijd.

Zoals Royal Dutch in een recent persbericht liet weten, is de marsroute met een verhoging van het investeringsbedrag van $ 15 miljard naar $ 19 miljard intussen duidelijk uitgestippeld. Naarmate het fonds in staat is de huidige productiecapaciteit weer op het oude peil te brengen, nieuwe vondsten te doen en de afgeschreven reserves weer bij te schrijven, breekt voor Royal Dutch beslist een nieuwe episode aan.

Voorts wordt steeds meer nadruk gelegd op een vergroting van de voorsprong op het gebied van LNG (Liquid Natural Gas). Tevens wordt er geïnvesteerd in uitbreiding van de raffinagecapaciteit. Om de hierboven geschetste redenen zien wij voor het fonds voor de langere termijn meer opwaarts koerspotentieel dan voor andere grote oliefondsen als Exxon, BP en Chevron.

Paul van der Veer