Beleggen in de top 13 uranium aandelen van 2023

Voor uranium lijkt een belangrijke rol weggelegd in de energietransitie. De toekomst van uranium is een verhaal over vraag en aanbod, waarbij heel wat analisten van mening zijn dat de uraniummarkt op een cruciaal punt is beland.

 

De markt voor uranium in 2023

Sinds het ongeluk in Fukushima in 2011 zijn de uraniumprijzen gedaald, waardoor verschillende mijnbedrijven gedwongen waren hun activiteiten op te schorten of terug te schroeven. Deze trend is echter weer omgeslagen na de Russische inval in Oekraïne. De energietransitie speelt dus een grote rol in het verhaal.

 

De groeiende rol van kernenergie in de transitie naar schone energie, naast een aanbodtekort, zou het tij kunnen keren voor de uraniumindustrie. Daarom kan het geen kwaad om eens te kijken naar de uraniumvoorzieningsketen en welke kansen daar weggelegd zijn voor beleggers.

 

De levering van uranium komt uit mijnen over de hele wereld, naast secundaire bronnen zoals commerciële voorraden en militaire voorraden. Hoewel uranium relatief veel voorkomt in de aardkorst, zijn niet alle uraniumafzettingen economisch winbaar.

 

Terwijl sommige landen uraniumaders hebben die nog altijd winstgevend kunnen worden gewonnen als de prijzen laag zijn, hebben anderen dat niet. Daarom is het zaak om de evolutie van de prijs nauwlettend in de gaten te houden.

 

Kazachstan heeft het voortouw genomen wat de beschikbare voorraden betreft.

Wie over uranium praat, kan niet om een land uit de voormalige Sovjet-Unie heen. Kazachstan beschikt over ongeveer 1,2 miljard pond aan geïdentificeerde winbare uraniumbronnen die ontginbaar zijn voor minder dan $ 18 per pond, meer dan enig ander land.

 

Australië beschikt nominaal over grotere voorraden aan uranium, maar dan tegen hogere extractiekosten. Deze verschillen in de kostprijs wat ontginning betreft, hebben uiteraard invloed op de hoeveelheid uranium die deze landen produceren.

 

Het is niet verwonderlijk dat Kazachstan de grootste producent van uranium is, gezien zijn enorme rijkdom aan goedkope ondergrondse voorraden. In 2019 produceerde Kazachstan meer uranium dan de tweede, derde en vierde grootste producenten samen.

 

Canada produceerde ongeveer een derde van de productie van Kazachstan, ondanks de opschorting van de McArthur River Mine, ’s werelds grootste uraniummijn in 2018. Australië was de op twee na grootste producent ter wereld met slechts twee operationele uraniummijnen.

 

Hoe beïnvloedt het aanbod de uraniumprijs

Productiecijfers vertellen echter niet het hele verhaal en het is belangrijk om te kijken hoe de marktprijs van uranium het aanbod beïnvloedt. Lage uraniumprijzen hebben de afgelopen tien jaar een tweeledig effect gehad op de uraniumtoevoer.

 

Ten eerste hebben de mijnbouwbedrijven de productie teruggeschroefd vanwege de lage prijzen, waardoor de primaire aanvoer van uranium is afgenomen. Bovendien hebben de lage prijzen ook nieuwe aanvoer belemmerd om naar de markt te komen.

 

Ongeveer 46% van ’s werelds geïdentificeerde uraniumvoorraden, 8 miljoen ton, heeft een winningskost van meer dan $ 59 per lb. De uraniumprijzen schommelden echter sinds 2011 dicht bij $ 30 per lb, waardoor deze hulpbronnen onrendabel waren. De oorlog in Oekraïne heeft echter de markt op zijn kop gezet. Inmiddels is de prijs doorgeschoten naar opnieuw $ 50 per lb, waarbij de analisten een verdere stijging richting $ 70 verwachten.

 

Situatie op de uraniummarkt is helemaal veranderd sinds Russische invasie in Oekraïne

 

De oorlog in Oekraïne heeft geleid tot een energiecrisis in Europa, waarbij bijna alle landen gedwongen zijn zich te wenden tot alternatieve brandstoffen zoals steenkool. Door die energiecrisis zijn ook de aandelen die iets met uranium te maken hebben weer in de kijker gekomen.

 

Maar er zijn niet alleen de geopolitieke spanningen die de uraniumprijs stimuleren. Europa kampt ook met een tekort aan waterkracht nadat extreme hittegolven in de zomer van 2022 de reservoirs hebben opgedroogd. Dat stimuleert de vraag naar uranium, dat wordt gebruikt in kerncentrales.

 

Duitsland, dat vóór de invasie van Oekraïne sterk afhankelijk was van gasstromen uit Rusland via de Nord Stream 1-pijpleiding, zette de uitfasering van twee kerncentrales tijdelijk stop om afhankelijkheid van Moskou te verminderen. Een factor die de uraniumprijs weer wind in de vleugels geeft.

 

“In de winter zullen onze steden deels donkerder zijn omdat we elektriciteit moeten besparen”, zei de Duitse minister van Financiën Christian Lidner. “In deze situatie mogen we niet afzien van veiligere en klimaatvriendelijkere manieren om elektriciteit te produceren, zoals kernenergie. Daarvoor hebben we uiteraard uranium nodig.”  Maar ook buiten Europa is uranium een ‘hot’ gespreksonderwerp geworden.

 

Californische wetgevers stemden op 1 september 2022 om de enige kerncentrale van de staat in Diablo Canyon nog vijf jaar te laten draaien, terwijl Japan heeft aangegeven voornemens te zijn om voor het eerst sinds de ramp in Fukushima in 2011 nieuwe centrales te bouwen. Allemaal goed nieuws voor de uraniummarkt.

 

Primaire en secundaire voorraden uranium

 

De productie uit wereldwijde uraniummijnen heeft de afgelopen jaren in 90% van de behoeften van elektriciteitsbedrijven voorzien. De primaire productie uit mijnen wordt aangevuld met secundaire voorraden, voorheen voornamelijk van ex-militair materiaal, maar nu ook uit recycling en uit voorraden die zijn opgebouwd in tijden van verminderde vraag.

 

Alle markten voor minerale grondstoffen zijn doorgaans cyclisch (d.w.z. prijzen stijgen en dalen aanzienlijk in de loop van de jaren), maar deze schommelingen worden vaak afgevlakt door een trendmatige daling op lange termijn van de reële prijzen, aangezien technologische vooruitgang de productiekosten in mijnen verlaagt. De situatie op de uraniummarkt ligt echter iets anders.

 

Op de uraniummarkt maakten de hoge prijzen aan het eind van de jaren 70 echter plaats voor lage prijzen in de hele periode van de jaren 80 en 90 met spotprijzen die onder de productiekosten lagen voor alle mijnen behalve de goedkoopste mijnen. De spotprijzen herstelden zich van 2003 tot 2009, maar zijn sindsdien zwak geweest.

 

De genoteerde spotprijzen tot ongeveer 2007 waren alleen van toepassing op de dagelijkse relatief beperkte handel en vertegenwoordigden een klein deel van het aanbod, hoewel dat aandeel sinds 2008 ongeveer verdubbeld is tot ongeveer een kwart in de afgelopen tien jaar.

 

De meeste handel op de uraniummarkt vindt echter plaats via contracten van 3-15 jaar met producenten die rechtstreeks aan nutsbedrijven verkopen tegen een hogere prijs dan de spotmarkt, wat de voorzieningszekerheid weerspiegelt. De gespecificeerde prijs in deze contracten is echter vaak gerelateerd aan de spotprijs op het moment van levering.

 

In 2000 waren primaire marktdeelnemers – nutsbedrijven en producenten – goed voor 95% van de spotmarkt in uranium. Dat aandeel daalde tot twee derde in 2005 en vervolgens tot een derde in 2011 en is sindsdien op 30-40% gebleven. De rest komt van de financiële gemeenschap, namelijk handelaren en financiers die zich op de markt hebben genesteld, waardoor er meer liquiditeit en efficiëntie is ontstaan.

 

De redenen voor fluctuaties in de prijzen van mineralen zoals uranium hebben betrekking op de vraag en percepties van schaarste. De prijs kan niet voor onbepaalde tijd onder de productiekosten blijven en zal ook niet langer op een zeer hoog niveau blijven dan nodig is voordat nieuwe producenten de markt betreden en de angst voor het aanbod zal dalen.

 

De ongeveer wereldwijde 440 reactoren met een gecombineerde capaciteit van ongeveer 390 GWe hebben elk jaar ongeveer 74.000 ton uraniumoxideconcentraat nodig dat ongeveer 62.500 ton uranium (tU) bevat uit mijnen (of het equivalent uit voorraden of secundaire bronnen).

 

Dit omvat ook de eerste kernen voor nieuwe reactoren die online komen. De capaciteit groeit langzaam en tegelijkertijd draaien de reactoren productiever, met hogere capaciteitsfactoren en reactorvermogensniveaus. Deze factoren die de vraag naar brandstof (lees: uranium) verhogen, worden echter tenietgedaan door een trend naar meer efficiëntie, waardoor dus de vraag wordt gedempt.

 

In de 20 jaar vanaf 1970 was er een vermindering van 25% in de vraag naar uranium per kWh-output in Europa als gevolg van dergelijke verbeteringen, die tot op de dag van vandaag voortduren. Elke GWe aan nieuwe capaciteit zal routinematig ongeveer 150 tU/jaar extra mijnproductie van uranium vereisen en ongeveer 300-450 tU voor de eerste brandstoflading.

 

De brandstofverbranding wordt gemeten in eenheden zoals MW-dagen per ton U (MWd/tU ). Een toename van de verbranding vermindert de verse brandstof die moet worden geladen. Hogere burn-ups resulteren daarom in potentiële kostenbesparingen voor het nutsbedrijf aan beide uiteinden van de brandstofcyclus.

 

Een toename van de verbranding vereist soms (maar niet altijd) verhoogde verrijkingsniveaus in de splijtstofassemblages, waardoor het uranium en/of de verrijking die nodig is voor elke assemblage toeneemt, waardoor de kosten van elke assemblage toenemen.

 

In de periode 1980-2010 stegen de opbrandniveaus, vergeleken met de oorspronkelijke ontwerpen, tot ongeveer 40.000 MWd/tU voor de meeste LWR’s, met een vermindering van het specifieke uraniumverbruik. Sommige hulpprogramma’s zijn doorgegaan met het verhogen van burn-ups, en niveaus van 45-50 GWd/tU zijn nu gebruikelijk.

 

Het verhogen van de verbranding tot boven de 40 GWd/tU leidt echter slechts tot een lichte daling van het specifieke uraniumverbruik, terwijl de specifieke verrijkingsbehoefte zeer licht toeneemt. Een verhoging van 40 naar 50 GWd/tU vermindert bijvoorbeeld de uraniumbehoefte met 4-5% en verhoogt de verrijkingsbehoefte met ongeveer 2-3%.

 

Over het algemeen hebben nutsbedrijven hogere verrijking en burn-ups nagestreefd en toen de uraniumprijzen hoog waren, gespecificeerde low tails-assays technologieën van verrijking om er meer brandstof uit te halen, zodat aanzienlijk minder natuurlijk uraniumvoeding nodig was. Er was toen echter meer verrijkingsenergie nodig.

 

Er is een duidelijke wisselwerking tussen energie-input voor verrijking en uraniuminput. Vanwege de kostenstructuur van de opwekking van kernenergie, met hoge kapitaalkosten en lage brandstofkosten, is de vraag naar uraniumbrandstof veel voorspelbaarder dan bij alle andere minerale grondstoffen. Wat een belangrijke troef was.

 

Als de kernreactoren eenmaal zijn gebouwd is het erg kostenefficiënt om ze op hoge capaciteit te laten werken en voor nutsbedrijven om eventuele aanpassingen aan te brengen door te bezuinigen op het gebruik van fossiele brandstoffen. De vraagprognoses voor uranium hangen dus grotendeels af van de geïnstalleerde en bruikbare capaciteit, ongeacht economische schommelingen.

 

Dit beeld wordt echter bemoeilijkt door beleid dat preferentiële toegang tot het net geeft aan gesubsidieerde wind- en zonne-PV-bronnen. Als we tien jaar vooruitkijken, wordt verwacht dat de markt zal blijven groeien. Het referentiescenario van de 2021-editie van het Nuclear Fuel Report van de World Nuclear Association laat een toename van 27% zien in de vraag naar uranium in de periode 2021-30.

 

Voor een toename van 16% van de reactorcapaciteit zijn er veel nieuwe kernen nodig en de vraag naar elektriciteit zal ondanks de geopolitieke spanningen rond Oekraïne hoog blijven. De vraag daarna zal afhangen van de bouw van nieuwe fabrieken en de snelheid waarmee oudere fabrieken worden uitgeschakeld. Het referentiescenario van het nucleaire brandstofrapport 2021 laat een stijging van de uraniumvraag met 38% zien voor het decennium 2031-2040.

 

Licenties voor verlengingen van de levensduur van fabrieken en de economische aantrekkelijkheid van het voortzetten van de exploitatie van oudere reactoren zijn cruciale factoren in de uraniummarkt op middellange termijn.

 

Aangezien de vraag naar elektriciteit tegen 2040 mogelijk met ongeveer 50% zal toenemen ten opzichte van 2019 (op basis van het World Energy Outlook 2020-rapport van het Internationaal Energieagentschap), is er voldoende ruimte voor groei van de nucleaire capaciteit in een wereld die zich steeds meer bezighoudt met het beperken van de koolstofemissies.

 

Aanvoer vanuit de mijnen leverde in 2021 zo’n 56.961 ton uraniumoxideconcentraat (U3O8) dat 48.303 tU bevat, 77% van de jaarlijkse behoefte van de nutsbedrijven. De rest bestaat uit secundaire bronnen, waaronder opgeslagen uranium in het bezit van nutsbedrijven. In de afgelopen jaren van lage prijzen zijn die civiele voorraden weer opgebouwd nadat ze in de periode 1990-2005 waren uitgeput.

 

Eind 2020 werden ze geschat op ongeveer 40.000 tU in elk van Europa en de VS, ongeveer 130.000 tU in China en ongeveer 60.000 tU in de rest van Azië. Merk op dat de prijzen die nutsbedrijven betalen voor stroomlevering slechts een derde is van de kosten van de brandstof die in een kernreactor wordt geladen.

 

De rest bestaat voornamelijk uit de kosten van verrijking en brandstoffabricage, met een klein deel van de kosten voor uraniumomzetting. Aangezien de grootste groei in de vraag naar uranium in Rusland en China is, is het opmerkelijk dat de verticaal geïntegreerde soevereine nucleaire mijnbouwbedrijven in deze landen (en mogelijk India) in het buitenland aandelen gekocht in uraniummijnen, waarbij ze de markt tot op zekere hoogte omzeilen.

 

Strategische investeringen in uraniumproductie, ook al zijn die niet tegen de laagste kosten, hebben prioriteit gekregen, terwijl de wereldprijzen over het algemeen laag waren. Het Russische ARMZ kocht in 2013 het in Canada gevestigde Uranium One en China heeft aandelen in mijnen in Niger, Namibië, Kazachstan, Oezbekistan en Canada.

 

Naast bestaande en waarschijnlijk nieuwe mijnen, kan de levering van nucleaire brandstof afkomstig zijn uit secundaire bronnen, waaronder: gerecycled uranium en plutonium uit gebruikte brandstof, als gemengde oxide (MOX) brandstof, ex-militair uranium van wapenkwaliteit enzovoort.

 

In Frankrijk en Rusland zijn commerciële opwerkingsfabrieken voor uranium actief met een gecombineerde capaciteit van ongeveer 2000 ton zware metalen (tHM) per jaar. De wereldwijde opwerkingscapaciteit zou met 800 tHM toenemen met de heropstart van de Japanse fabriek in Rokkasho-Mura.

 

Verdere capaciteit is in aanbouw in Rusland en China, en er zijn een aantal andere fabrieken met een kleine opwerkingscapaciteit wereldwijd. Militair uranium voor wapens werd verrijkt tot veel hogere niveaus dan dat voor de civiele brandstofcyclus.

 

Materiaal van wapenkwaliteit is ongeveer 97% U-235, en dit kan ongeveer 25:1 worden verdund met verarmd uranium (of 30:1 met verrijkt verarmd uranium) om het te reduceren tot ongeveer 4%, geschikt voor gebruik in een energiereactor. Van 1999 tot 2013 verplaatste de verdunning van 30 ton per jaar van dergelijk materiaal ongeveer 9720 ton U3O8 per jaar van mijnproductie.

 

De vroege productie van uranium ging eerst naar de militaire voorraden en ging vervolgens, in het begin van de jaren tachtig, naar civiele voorraden. Het is deze vroege productie die het tekort aan toevoer uit de mijnen sinds het midden van de jaren tachtig goedmaakte. Maar laat er geen misverstanden over bestaan: in de toekomst zal meer uranium nodig zijn. Dat heeft onder andere te maken met het gewijzigd standpunt rond uranium. Met daarbij een sleutelrol voor Duitsland.

 

De uraniumaandelen stegen in september 2022 nadat de Duitse minister van Economische Zaken zei te verwachten de levensduur van de laatste twee kerncentrales van het land te verlengen om de risico’s van stroomuitval in de grootste economie van Europa deze winter te voorkomen.

 

“We zijn al op een punt waar de stresstest zegt: het kan nodig zijn om kerncentrales te gebruiken voor netbeveiliging”, zei minister van Economie Robert Habeck op een klimaatconferentie in Berlijn.

 

De regerende coalitie van bondskanselier Olaf Scholz keurde maatregelen goed om 2 van de 3 resterende kerncentrales van het land te verlengen tot het einde van 2022 en indien nodig tot 2023, waarbij geplande sluitingen van de centrales ongedaan worden gemaakt. Dat stak de uraniumaandelen natuurlijk een handje toe.

 

De ommekeer kwam er op een moment dat de historische energiecrisis in Europa met de week erger werd. Habeck zei dat de verlenging van de levensduur van de twee kerncentrales de knelpunten in het elektriciteitsnet moet verminderen. “Het is niet de hoeveelheid elektriciteit waar het echt op aankomt, maar de verdeling van de stroom in het net”, zei hij, eraan toevoegend dat hij ook  bezorgd was over de afname van kernenergie uit Frankrijk.

 

Op de vraag of verlenging van de levensduur van de twee Duitse kerncentrales mogelijk leek, zei Habeck: “Het is zeker niet onwaarschijnlijk.” Dat antwoord stak de uraniumaandelen een hart onder de riem. Zowel Global X Uranium ETF (URA) als aandelen als Western Uranium & Vanadium, Isoenergy, Energy Fuels, Global Atomic, Uranium Energy en Forsys gingen fors hoger.

 

De steun voor nucleaire energie blijft dus aan kracht winnen. En in het geval van Duitsland zou het kunnen helpen met de stabiliteit van het elektriciteitsnet in afwachting van wat naar verwachting een koude en donkere winter zal worden. Allemaal goed nieuws dus voor de uraniumsector. Maar ook in andere landen is kernenergie en dus ook uranium weer ‘hot’.

 

Van de grootste economieën ter wereld gaf Japan opdracht tot de ontwikkeling van nieuwe kernreactoren en keurde het goed dat 17 bestaande reactoren opnieuw moesten worden geactiveerd. De stap betekent een historische ommekeer nu Japan het vertrouwen in kernenergie herwint na de kernsmelting van de kerncentrale in Fukushima in 2010. China kondigde ook extra capaciteit aan om zijn bouwplan voor de energiecentrale te versnellen, waardoor de huidige maatregelen van 6-8 reactoren die per jaar worden gebouwd, worden opgewaardeerd tot 10

 

De uraniumprijzen zijn gestegen naar het hoogste niveau sinds de Russische invasie van Oekraïne. Het materiaal dat in de vakterminologie bekend staat als “yellowcake” is gestegen tot $ 50 per pond, een prijs die voor het laatst werd gezien toen veel grondstoffen in het voorjaar van 2022 omhoog werden gedreven door angst voor de aanvoer. Veel marktdeelnemers verwachten dat uranium nog verder zal stijgen, waarbij Bank of America voorspelt dat het volgend jaar $ 70 per pond zal bereiken.

 

Kijkend naar de scherpe piek veroorzaakt door de oorlog in Oekraïne, werd uranium tien jaar geleden voor het laatst op dergelijke niveaus verhandeld, volgens UxC, een onderzoeks- en analysebedrijf voor de markt voor kernbrandstoffen.

 

Uranium is in 2022 in prijs gestegen door positief nieuws over kernenergie, nu nutsbedrijven hun voorraden gaan versterken tegen de achtergrond van een energiecrisis in Europa en een verbeterend sentiment ten aanzien van de verdeeldheid zaaiende brandstof in andere regio’s.

 

Japan maakte zijn plannen bekend om de heropstart van reactoren te versnellen en voor het eerst sinds de kernramp in Fukushima in 2011 wordt de bouw van nieuwe centrales overwogen. Californië besloot begin september de levensduur van zijn laatste werkende kerncentrale te verlengen en dagen later zette Duitsland zijn centrales stand-by om indien nodig ook na het einde van dit jaar te blijven draaien.

 

“Duitsland en Californië zijn twee van de meest negatieve jurisdicties ter wereld op nucleair gebied en beide maken een bocht van 90°. Ik zou een jaar geleden hebben gezegd dat de hel zou bevriezen voordat dit zou gebeuren” zei Per Jander, directeur van nucleaire en hernieuwbare energiebronnen bij WMC Energy, een grondstoffenhandelaar. “Het zal een onmiddellijke impact hebben op de markt.”

 

Uranium was in 2021 al in een stroomversnelling beland , met een prijsstijging van meer dan 30% toen de beleggers gokten dat kernenergie een centraal ijkpunt zou worden van de verschuiving van fossiele brandstoffen en de elektrificatie van de wereldeconomie. Kernenergie genereert consistente basislaststroom zonder koolstofemissies te produceren, waardoor de EU het eerder dit jaar als “groen” classificeerde.

 

Die snelle prijsstijging in 2021 betekende een belangrijke ommekeer nadat de uraniummijnindustrie werd geteisterd door een overaanbod na Fukushima, met uiteraard prijsdruk tot gevolg.

 

Managers in de sector hebben ook gewezen op andere factoren die de lange termijn vooruitzichten van kernenergie versterken, maar dat het meer tijd zal kosten om door te werken in de uraniumprijzen.

 

De Amerikaanse Inflation Reduction Act omvatte belastingverminderingen voor bestaande reactoren, die waarschijnlijk zullen leiden tot verlenging van de levensduur van de centrales van het land. In Zuid-Korea onderging het kernenergiebeleid een ommezwaai onder de nieuwe regering Yoon Suk-yeol, die in mei 2022 aan de macht kwam en de sector kernenergie wil uitbreiden in plaats van uitfaseren.

 

De beursgenoteerde uranium mijnbouwbedrijven hebben ook geprofiteerd van de golf van optimisme in de rangen van de beleggers. De aandelen van het Canadese Cameco, de op één na grootste uraniumproducent ter wereld, stonden in de herfst van 2022 ​​bijna op een recordhoogte na een stijging van bijna 30% sinds midden augustus. Dat terwijl de beursomstandigheden in de tweede helft van 2022 op zijn zachtst gezegd belabberd waren.

 

“We liggen op schema om het grootste contractjaar sinds Fukushima te hebben”, zegt Grant Isaac, senior vice-president van Cameco. “We zien een meer evenwichtig energiebeleid zich vertalen in wetgevende maatregelen. Het zijn niet meer alleen woorden.”

 

Maar zelfs als de uraniumprijs stijgt als gevolg van het verbeterende sentiment, blijft de grondstof kwetsbaar voor een krapte op de aanvoer uit Rusland, dat wereldwijd de grootste bouwer van nieuwe kerncentrales is.

 

Rusland is goed voor slechts 5 procent van de wereldwijde uraniumproductie, maar is volgens onderzoeksbureau Berenberg verantwoordelijk voor meer dan twee vijfde van de actieve wereldwijde verrijkingscapaciteit. Om effectieve splijtstof te maken, moet gedolven uranium worden omgezet en vervolgens verrijkt.

 

“De verwijdering van Rusland uit de wereldwijde nucleaire brandstofketen kan een bron van verstoring en prijsvolatiliteit zijn”, schreven Berenberg-analisten in een rapport.

 

In augustus 2022 verhoogde ’s werelds grootste uraniummijn Kazatomprom zijn productiedoelstelling voor 2024 op basis van de verwachting van een grotere vraag naar nucleaire brandstof, aangezien nutsbedrijven ernaar streven de energievoorziening buiten Moskou te diversifiëren.

 

Askar Batyrbayev, chief commercial officer bij het in Kazachstan gevestigde bedrijf, zei dat een besluit van westerse mogendheden om Russische nucleaire brandstof te bestraffen, grote onrust zou veroorzaken in de uraniummarkt.

 

“Als we de hele Russische aanvoer moeten vervangen, dan kan het zijn dat er nog 10.000 ton uranium extra moet worden geleverd. Dit is de helft van onze jaarlijkse productie in Kazachstan”, zei hij. “Het is een hele uitdaging, maar het zou haalbaar kunnen zijn als we de bestellingen daarvoor tijdig binnen krijgen.”

 

Managers uit de nucleaire industrie vrezen ook dat het explosieve momentum achter atoomenergie opnieuw zou kunnen worden doorboord als de veiligheidsreferenties in twijfel worden getrokken, bijvoorbeeld als gevolg van de oorlog die Rusland voert in Oekraïne. Oekraïne herbergt 15 reactoren.

 

“Mocht er een nucleair ongeval plaatsvinden, dan zal dit alles worden weggevaagd”, zei Patrick Fragman, chief executive van Westinghouse, een Amerikaans kernenergiebedrijf, tijdens het World Nuclear Symposium in Londen. “De publieke opinie zal teruggaan naar de donkere middeleeuwen en een open weg zijn voor steenkool.”

 

Uranium heeft nu dus de wind in de zeilen, maar hoe zien de vooruitzichten op langere termijn er uit? We proberen daarbij ook verder te kijken dan het lopende conflict in Oekraine.

 

Nucleair gaan: de toekomst van uranium

De wereld is op weg naar een schonere energietoekomst en kernenergie zou een sleutelrol kunnen spelen in deze transitie. Kernenergie is niet alleen koolstofvrij, het is ook een van de meest betrouwbare en veilige energiebronnen.

 

Landen over de hele wereld beginnen deze voordelen te erkennen, waaronder Japan waar eerder alle 55 reactoren offline werden gehaald na het ongeluk in Fukushima. Met meer dan 54 reactoren in aanbouw en 100 geplande reactoren wereldwijd zal de vraag naar uranium onvermijdelijk toenemen.

 

Het ontsluiten van nieuwe en bestaande voorraden is van cruciaal belang om aan deze stijgende vraag te voldoen en nieuwe uraniumvondsten zullen steeds waardevoller worden om de markt in evenwicht te houden.

 

Standard Uranium werkt aan de ontdekking van uranium met 5 projecten in het Athabasca Basin, Saskatchewan, Canada, de thuisbasis van ’s werelds hoogste kwaliteit uraniumafzettingen. Ook in andere landen wordt koortsachtig naar nieuwe ontginbare voorraden gezocht.

 

Hoewel algemeen wordt aangenomen dat kernenergie een integrale rol moet spelen in de transitie naar schone energie, hebben de hoge kosten ervoor gezorgd dat het niet concurrerend is in vergelijking met andere energiebronnen.

 

Maar dankzij de scherpe stijgingen van de energieprijzen in de loop van 2022 verbeterde de concurrentiekracht van kernenergie zienderogen. Ook zien we een grotere voorkeur voor nieuwe kerncentrales in China, maar ook elders in de wereld. Ondertussen beloven innovatieve nucleaire technologieën zoals kleine modulaire reactoren (SMR’s) die worden ontwikkeld in landen als China, de VS, het VK en Polen, de initiële kapitaalkosten te verlagen.

 

Gecombineerd met recente optimistische publicaties over kernenergie van de World Nuclear Association en het International Atomic Energy Agency (de IAEA verhoogde zijn prognoses voor toekomstig gebruik van kernenergie voor het eerst sinds Fukushima) maakt dit alles de investeerders optimistischer over de toekomstige vraag naar uranium.

 

De stijging van de prijs was ook een gevolg van problemen aan de aanbodzijde. Door de voorheen lage prijzen liggen uraniummijnen over de hele wereld al enkele jaren stil. Cameco, ’s werelds grootste beursgenoteerde uraniumbedrijf, heeft bijvoorbeeld in 2018 de productie in zijn McArthur River mijn in Canada stopgezet.

 

Het wereldwijde aanbod werd verder getroffen door de maatregelen rond COVID-19, waarbij de productie in 2020 met 9,2% daalde omdat de mijnbouw werd verstoord. Tegelijkertijd hebben verschillende landen, waaronder China, India en de VS, grote voorraden aangelegd, waardoor het beschikbare aanbod verder wordt beperkt. Het wegvallen van Russisch uranium op de markt als gevolg van de sancties opgelegd door het westen heeft het aanbod nog verder verschraald. Met alle gevolgen van dien.

 

Als je de kosten van het produceren van elektriciteit over de levensduur van een elektriciteitscentrale vergelijkt, hebben de kosten van uranium een veel kleinere impact op een kerncentrale dan het equivalente effect van bijvoorbeeld gas of biomassa: het is 5% vergeleken met ongeveer 80% in het geval van de andere energiebronnen. Als zodanig zal een grote stijging van de prijs van uranium geen grote invloed hebben op de economie van kernenergie, deze vorm van energie blijft hoe dan ook betaalbaar.

 

Toch is er zeker een risico op turbulentie in deze markt. Gamestop en NFT’s zijn iconische voorbeelden geworden van speculatieve interesse en irrationele uitbundigheid – optimisme gedreven door manie in plaats van een nuchtere evaluatie van de economische fundamenten. Of met andere woorden: er zitten kapers op de kust in de vorm van speculanten, ook op de uraniummarkt.

 

Hoe te investeren in uranium?

Hoe kunnen beleggers op de uraniummarkt geld verdienen? Uraniumaandelen hebben problemen ondervonden sinds de kernramp in Fukushima in 2011. In de jaren daarna hebben de angsten over de radioactieve risico’s van kernreactoren, gecombineerd met een overaanbod, op de prijzen gewogen.

 

Maar er is een weer sprankje hoop in de uraniumindustrie. Opvallende bezuinigingen op het aanbod van grote producenten zoals Kazachstan’s Kazatomprom en Canada’s Cameco (TSX:CCO,NYSE:CCJ), COVID-19-gerelateerde productieverstoringen, het conflict tussen Rusland en Oekraïne en de introductie van de Sprott Physical Uranium Trust (TSX:U .VN) hebben allemaal geleid tot hogere prijzen, en optimistische analisten wachten op een uraniumstart.

 

Maar hoe investeren handelaren in uranium? Het pad daartoe is minder rechttoe rechtaan dan voor metalen zoals goud, maar er zijn genoeg opties om te overwegen. Dus waar moeten beleggers beginnen?

 

Een manier om in uranium te investeren, is door aandelen te kopen. Met de huidige prijs van uranium nog steeds relatief laag – het hoogste punt ooit was US $ 136,22 per pond in 2007 – is het mogelijk om goede deals te sluiten terwijl sommige bedrijven nog steeds in de uitverkoop zijn.

 

Als we naar aandelen kijken, willen beginners waarschijnlijk beginnen met ’s werelds grootste uraniummijnbouwbedrijven. Grote mijnwerkers zorgen vaak voor stabiliteit, en voorbeelden zijn uranium-zwaargewichten zoals Cameco, Rio Tinto (NYSE:RIO,ASX:RIO,LSE:RIO) en BHP (NYSE:BHP,ASX:BHP,LSE:BHP).

 

Natuurlijk hebben deze grote uraniummijnbouwbedrijven niet het laatste woord in de markt. In feite zijn er nogal wat middelgrote en junior uraniumexploratiebedrijven die investeerders misschien willen ontdekken.

 

Als u begrijpt waar de uraniummijnen en de productiefaciliteiten van deze bedrijven zich bevinden, kan dit helpen weloverwogen beslissingen te nemen. Degenen die geïnteresseerd zijn in uranium willen misschien eerst eens kijken naar de landen die het meeste metaal produceren. Vorig jaar waren de drie belangrijkste producenten die er uit sprongen Kazachstan, Australië en Namibië.

 

Voor beleggers die blootstelling aan de markt willen, maar hunkeren naar de diversiteit van een mandje aandelen in plaats van afzonderlijke aandelen, zijn exchange-traded funds (ETF’s) te overwegen. De selectie van op uranium gerichte ETF’s is niet erg breed, maar gelukkig voor beleggers groeien de opties.

 

Om te beginnen kunnen beleggers kijken naar Global X Funds (ARCA:URA), die een mand met uraniummijnbouwbedrijven volgt. Het fonds bestaat uit zowel Amerikaanse als internationale uraniummijnwerkers en -producenten.

 

Een alternatief voor die ETF is de Van Eck Market Vectors Uranium + Nuclear Energy ETF (ARCA:NLR), die een marktkapitalisatie-gewogen index volgt van bedrijven in de uraniumindustrie. Een andere optie is de Horizons Global Uranium Index ETF (TSX:HURA). Deze ETF is ontworpen om beleggers blootstelling te geven aan de oplevende uraniumindustrie en bevat Canadese uraniummijnwerkers. Het werd medio 2019 gelanceerd door Horizons ETFs Management. Helaas zijn deze Amerikaanse ETF’s niet toegankelijk voor Europese beleggers.

 

De nieuwste uranium-ETF is de Sprott Uranium Miners ETF (ARCA:URNM). Het is een internationaal uraniumfonds dat belegt in aandelen van bedrijven in Kazachstan, Canada en de VS. Met behulp van de North Shore Global Uranium Mining Index volgt de ETF zowel producenten en ontdekkingsreizigers als houders van fysiek uranium.

 

Een van de participaties is de Sprott Physical Uranium Trust, een fonds dat uitsluitend in fysiek uranium belegt. Zoals gezegd, is het gecrediteerd met het helpen om de prijzen te verhogen en is het een populaire investering geworden.

 

Als derde optie kunnen beleggers naar de termijnmarkt kijken in afwachting van een stijging van de uraniumprijs. Futures zijn financiële contracten die de koper verplichten om een ​​actief, zoals een fysiek goed of financieel instrument, te kopen (of de verkoper te verkopen) tegen een vooraf bepaalde datum en prijs in de toekomst.

 

Op het gebied van uraniumfutures hebben beleggers opnieuw weinig opties. CME Group (NASDAQ:CME) biedt UxC uranium U3O8-futures. Deze contracten volgen U3O8, en elk vertegenwoordigt 250 pond van de nucleaire brandstof. De NYMEX biedt beleggers ook een handelsoptie voor U3O8-futures.

 

Futures zijn een belangrijk onderdeel van de markt, aangezien er momenteel geen beursgenoteerd, transparant prijsinstrument is dat consumenten en leveranciers kunnen gebruiken om prijzen en risico’s te beheersen. Bovendien bieden uraniumfutures beleggers een marktplaats voor directe blootstelling aan de prijs van uranium.

 

Veel experts zeggen dat de uraniummarkt aan de vooravond van een renaissance zou kunnen staan. Gelovigen zijn onder andere Lobo Tiggre, redacteur en oprichter van IndependentSpeculator.com, die heeft gezegd dat uranium de grondstof is waar hij in 2022 het meest enthousiast over is. En die verwachting geldt ook voor 2023.

 

Van al deze metalen en mineralen is uranium de enige die op dit moment nog steeds onder de gemiddelde stimuleringskosten of productiekosten over de hele wereld ligt”, legt Tiggre uit. “Het is de enige waarvan je kunt zeggen dat hij nog steeds te goedkoop is, dat de prijs omhoog moet om er meer te krijgen – dat is uniek.”

 

Nick Hodge, redacteur van Daily Profit Cycle, zit op hetzelfde standpunt als de uraniumbulls en ziet een aantal katalysatoren die de uraniummarkt een kickstart kunnen geven, met name de cashflow bij de bedrijven.

 

“Als er eenmaal gecontracteerde kasstromen zijn die zich op een langere tijdshorizon bevinden, waar Wall Street zijn tanden in kan zetten en de sector in het algemeen groeit, staat niets een prijsstijging bij de uraniumaandelen in de weg.”

 

Zoals het er nu uitziet, levert kernenergie 10% van de elektriciteit in de wereld. Nu de capaciteit jaarlijks groeit, voorspelt het International Atomic Energy Agency dat dit tegen 2050 12% kan worden. Naarmate de behoefte aan schone energie toeneemt en het overaanbod aan uranium afneemt, zal de vraag naar de energiebrandstof waarschijnlijk toenemen. Beleggen terwijl de spotprijs blijft verbeteren, zou een kans kunnen bieden.

 

Het optimisme over uranium is in 2023 relatief hoog gebleven en veel experts denken dat de markt aan de vooravond staat van een opleving. Dat is onder meer het geval met John Ciampaglia, CEO van Sprott Asset Management. “Op dit moment denk ik aan een zeer optimistisch scenario in termen van de fundamentals op de uraniummarkt, met waarschijnlijk prijsstijgingen op komst”, zo stelde Ciampaglia. Hij wees erop dat de uraniumbedrijven nu in een betere positie verkeren om te onderhandelen over de verkopen van de grondstof aan nutsbedrijven.

 

Chris Temple, oprichter, redacteur en uitgever van de National Investor, heeft het volste vertrouwen in een komende bullmarkt voor uranium. “In de komende één tot twee jaar zullen we weer $ 100 per pond voor uranium zien”, zei hij.

 

Als we naar de cijfers kijken, levert kernenergie momenteel 10 procent van de elektriciteit in de wereld. Met een jaarlijkse groei van de nieuwe capaciteit, voorspelt het International Atomic Energy Agency dat dit tegen 2050 circa 12 procent zou kunnen bedragen. Tegen die achtergrond kunnen de uraniumaandelen nog sterk presteren.

 

Naarmate de behoefte aan schone energie toeneemt en het overaanbod van uranium afneemt, zal de vraag naar deze energiebrandstof waarschijnlijk toenemen. Investeren in de uraniumaandelen zou dus kansen kunnen bieden. Uranium is inderdaad een belangrijke grondstof in de energiesector en dat beseffen ook beleggers.

 

Uranium in 2023

In 2022 zorgden de combinatie van de oorlog in Oekraïne, de oplevende vraag na de plandemie en jaren van te weinig investeringen sinds de olieprijscrash in 2014 ervoor dat de olieprijzen omhoogschoten. Die crisis onderstreepte de noodzaak van veerkrachtige en betrouwbare energiesystemen. Dit heeft in veel landen een heropleving van de belangstelling voor kernenergie veroorzaakt. Kernenergie is ook een manier voor het opwekken van energie zonder koolstofuitstoot.

 

Bovendien bieden nieuwe technologieën zoals gesmolten zoutreactoren, kweekreactoren of kleine modulaire reactoren (SMR’s) nieuwe mogelijkheden voor veiliger ontwerpen en een beter beheer van nucleair afval. Er zijn 60 kernreactoren in aanbouw, voornamelijk in China, India en Rusland. En er komen er nog veel meer, met alleen China met 228 kernreactoren in de planningsfase. Japan herstart ook zijn kerncentrales, die sinds het incident in Fukushima stil hebben gelegen. Al deze reactoren hebben uranium nodig.

 

In 2023 lagen de uraniumprijzen geruime tijd stevig boven het belangrijke niveau van $ 50 per pond, en experts zijn optimistisch over de rest van het jaar en over 2024. Nu de vraag zal toenemen naarmate schone energie aan populariteit wint en leveringszekerheid steeds belangrijker wordt, verwachten veel marktwaarnemers en analisten (veel) hogere prijzen en hogere aandelenkoersen voor uraniumaandelen.

 

Met de mooie toekomst van uranium in het achterhoofd, is het de moeite waard om naar ’s werelds toonaangevende uraniumbedrijven te kijken.

 

1.   BHP (NYSE:BHP,ASX:BHP,LSE:BHP)

Een mijnbouwgroep als BHP mag worden beschouwd als een value aandeel. BHP ontgint zeldzame aardmetalen, maar ook koper en aluminium die worden gebruikt in elektronische apparaten. Maar dus ook uranium. De Olympic Dam mijn van BHP in Australië is een van de grootste uraniumafzettingen ter wereld. Hoewel koper de primaire grondstof is die wordt gewonnen bij Olympic Dam, levert de ontginning ook uranium, goud en zilver op.

 

Kernenergie is een van de weinige vormen van echt schone energie. Daarom neemt de vraag naar kernenergie toe. In 2021 meldde de World Nuclear Association dat 444 kerncentrales wereldwijd in gebruik waren. Op het moment van schrijven zijn er 479 kerncentrales aangekondigd, gepland of zijn in aanbouw. Elke nieuwe en bestaande reactor heeft uranium nodig en daar profiteren bedrijven als BHP van. Verwacht wordt dat de vraag naar uranium tegen 2035 circa 209 miljoen pond bereikt.

 

De markt voor uranium vertoont een vraagonbalans die moet worden opgelost en dus moet er regelmatig geïnvesteerd worden. Na het voltooien van een uitgebreide studie, schrapte de grote mijnbouwer plannen voor een uitbreiding van brownfields bij Olympic Dam eind 2020. Onder verwijzing naar de complexiteit van de koperafzetting heeft BHP ervoor gekozen om zich te concentreren op gerichte investeringen om knelpunten weg te werken.

 

In het fiscale jaar 2023 van het bedrijf bedroeg de uraniumproductie van de Olympic Dam in totaal 3,4 miljoen ton (MT) uraniumoxideconcentraat, een stijging van 1,03 miljoen ton ten opzichte van de productie van het voorgaande jaar.

 

Momenteel is BHP op zoek naar nieuwe mogelijkheden om toe te voegen aan haar resourceprofiel. Een interessegebied voor het bedrijf is Oak Dam in Zuid-Australië, waar hoogwaardige koper-, goud-, zilver- en uraniummineralisatie is geïdentificeerd. BHP voert momenteel brondefinitieboringen uit op de locatie. Wanneer die succesvol zijn, kan worden beslist om tot exploitatie over te gaan.

 

2.   Cameco (NYSE:CCJ,TSX:CCO)

Cameco is een van ’s werelds grootste uraniumproducenten met een aandeel van 9% in de wereldwijde uraniumproductie vanaf 2021. In 2022 bedroeg de productie 10,4 miljoen pond, een stijging van 70% ten opzichte van het jaar voordien.

 

Cameco bezit een meerderheidsbelang in de McArthur River Deposit, die wordt beschouwd als ’s werelds grootste uraniumafzettingen. Cameco heeft ook mijnactiviteiten in de Verenigde Staten en Kazachstan.

 

Hoewel de uraniumprijzen de afgelopen jaren opnieuw zijn gestegen, zijn nog ze ver weg van hun piek rond $140 per pond, gemaakt in 2007. Naarmate de stijgende vraag de prijs van uranium hoger drijft, zouden Cameco en zijn aandeelhouders moeten profiteren.

 

De Canadese mijnen zijn de joint venture Cigar Lake, ’s werelds meest hoogwaardige uraniummijn, en McArthur River/Key Lake, ’s werelds grootste hoogwaardige uraniummijn inclusief -molen. Beide bevinden zich in het Athabasca-bekken van Saskatchewan.

 

Na onderhoudswerken bracht Cameco McArthur River/Key Lake in 2022 weer in staat van werkzaamheid vanwege de sterkere vraag op de uraniummarkt, en in november kwam de eerste productie op de markt. De Inkai-mijn van Cameco in Kazachstan is een 40/60 joint venture tussen Cameco en de nationale exploitant Kazatomprom (LSE:KAP).

 

De belangrijkste activiteiten van Cameco omvatten een belang van 50 procent in het in Saskatchewan gevestigde Cigar Lake, dat wordt beschouwd als de meest productieve uraniummijn ter wereld. Het bedrijf heeft ook een belang van 70 procent in de McArthur River mijn en een belang van 83 procent in de Key Lake fabriek, beide gelegen in het Athabasca Basin van de provincie, een productief uraniumjurisdictie.

 

Hoewel Cameco een bekende uraniumproducent is, heeft het de afgelopen jaren met heel wat uitdagingen te maken gehad. Zoals veel bedrijven kreeg het een klap tijdens COVID-19 maatregelen, waardoor de productie in Cigar Lake in 2020 tijdelijk werd stilgelegd. Al in 2018 sloot Cameco McArthur River en Key Lake vanwege de zwakke uraniumprijzen.

 

Begin 2022 kondigde Cameco aan dat hogere uraniumprijzen het management hadden aangemoedigd om deze activiteiten weer operationeel te maken. De eerste kilo’s uraniumerts uit de heropende McArthur River-mijn werden in november 2022 gemalen en verpakt in de Key Lake fabriek. Het bedrijf is van plan om tegen 2024 circa 15 miljoen pond uranium per jaar te produceren uit deze activiteiten, wat 40 procent minder is dan de jaarlijkse vergunningscapaciteit.

 

In de VS is Cameco eigenaar van de Smith Ranch Highland operatie in Powder River Basin in de staat Wyoming, evenals de Crow Butte operatie in Nebraska; de productie werd vanaf 2016 bij beide beperkt. Bovendien heeft Cameco een belang van 40 procent in de Inkai mijn in Kazachstan. Het bedrijf tekende in februari 2023 een groot contract met Oekraïne, waardoor de mijngigant tot 2035 uranium zal leveren aan de nucleaire industrie van het land.

 

Hoewel de uraniumprijzen de afgelopen jaren aanzienlijk zijn gestegen, zijn ze nog ver verwijderd van hun recordhoogte van $ 140 per pond, gemaakt in 2007. Aangezien de stijgende vraag de prijs van uranium opdrijft, zouden Cameco en zijn aandeelhouders hiervan moeten profiteren.

 

Topman Tim Gitzel had volgende commentaar op de halfjaarcijfers 2023: “Het momentum dat de afgelopen achttien maanden is opgebouwd, zet zich voort. Onze financiële prestaties profiteren van onze eerder genomen strategische beslissingen, waarbij de brutowinst verbetert naarmate we overstappen naar onze Tier 1-run rate.

 

Nooit eerder was er zo’n grote interesse voor ons aandeel. Naast de interesse van onze traditionele investeerders in grondstoffen zien we ook interesse van energie-investeerders, investeerders in schone energie, investeerders in infrastructuur en generalisten.

 

Wij zijn van mening dat deze toegenomen belangstelling de erkenning weerspiegelt dat Cameco een bewezen betrouwbare leverancier van nucleaire brandstof is die Tier 1-mijnbouwactiva aanvult met kritische brandstofservicemogelijkheden.”

 

Gitzel lichtte tevens de voordelen van nucleaire brandstof toe: “Onze prestaties in de eerste helft van 2023 vormen de bevestiging van onze strategie om de volledige cycluswaarde te benutten. Het is ook een erkenning dat Cameco een diep inzicht heeft in hoe de markt voor nucleaire brandstoffen werkt. En natuurlijk is het een waardering voor de aantrekkelijke mogelijkheid om te investeren in de groeiende vraag naar kernenergie en een schone en veilige energietoekomst.

 

Die groeiende vraag heeft de zekerheid van de nucleaire brandstofvoorziening zelfs bovenaan de lijst van onze klanten geplaatst. Met tot nu toe dit jaar ruim 118 miljoen pond aan langdurige contracten in de hele sector, zijn we blij te kunnen zeggen dat we geloven dat er duidelijk bewijs is dat de bredere uraniummarkt zich beweegt in de richting van vervangingscontracten.”

 

Hij stelt tevens vast dat kernenergie helemaal terug is van weggeweest: “Over de hele wereld blijven we overheidsbeleid en bedrijfsbeslissingen zien die een positieve nieuwsstroom genereren ter ondersteuning van de sterke groei van kernenergie.

 

Heel belangrijk is dat dit beleid en deze besluiten worden opgevolgd met voorstellen, toezeggingen en acties. Dit zijn het soort activiteiten dat nodig is om de bredere splijtstofcyclus te ondersteunen en kernenergie nieuw leven in te blazen. Kernenergie is een fundamentele bron van schone, veilige en goedkope energie.”

 

Opvallend is dat Cameco een Altman Z-Score van 5,05 en een Piotroski F-Score van 8 (op een maximum van 9) heeft. Deze scores geven respectievelijk aan dat de onderneming een laag faillissementsrisico loopt en een hoge bedrijfsefficiëntie kent.

 

Kijkend naar de balans, beschikt Cameco over een bedrag aan geldmiddelen en kasequivalenten van $ 1,03 miljard. Over het algemeen profiteert het energiebedrijf van consistente FCF, hoewel in 2020 om voor de hand liggende redenen op dat vlak een zwak jaar was. Daarna ging het opnieuw beter.

Op de beurs heeft Cameco in de loop van 2023 sterk gepresteerd. Daardoor is de koers-winstverhouding fors opgelopen. Het dividendrendement van 0,25% moet eerder als symbolisch worden beschouwd.

 

3.   NexGen Energy (NYSE:NXE,TSX:NXE,ASX:NXG)

De Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) heeft onlangs ontwerpverordeningen uitgevaardigd waarin ambitieuze limieten voor de uitstoot van broeikasgassen door elektriciteitscentrales worden vastgelegd.

 

Als de door de EPA voorgestelde regel van kracht wordt, zal dit de behoefte aan kernenergie versnellen aangezien dit de enige koolstofvrije bron is die deze leemte kan opvullen. Naarmate de vraag naar uranium in de VS toeneemt, moet het land zijn mondiale toeleveringsketens diversifiëren. De VS willen niet in de huidige positie terechtkomen waarin nikkel, koper, lithium en kobalt nodig zijn voor elektrische voertuigen. In dat streven is een belangrijke rol weggelegd voor bedrijven als NexGen Energy.

 

Tien jaar geleden vormden elektrische auto’s een klein deel van de auto’s die in de VS werden geproduceerd en de toegang tot de grondstoffen die nodig waren om ze te bouwen leek geen probleem te zijn. Inmiddels heeft het Witte Huis de belofte gemaakt dat in 2030 circa 50% van alle nieuwe autoverkopen elektrisch zouden zijn. Daartoe worden grote investeringen gedaan, ook in kernenergie.

 

Als westerse landen moeilijke situaties met kernenergie willen vermijden, moeten ze nu beginnen met het versterken van de uraniumtoeleveringsketen. Momenteel is meer dan 71% van de uraniumproductie afkomstig van staatsbedrijven of quasi-gecontroleerde bedrijven en Oekraïne is een goed voorbeeld van hoe wankel de afhankelijkheid van aankopen uit landen als Rusland kan zijn.

 

De kernreactoren van het land draaiden op Russisch uranium en ze produceerden vóór de invasie 55% van de elektriciteit van het land. Oekraïne haalt zijn energie nu uit Kazachstan, dat in een gecompliceerde geopolitieke situatie verkeert. Dit zou dus slechts een tijdelijke oplossing kunnen zijn. Continue toelevering is echter een must.

 

In de Verenigde Staten wordt 20% van de elektriciteit opgewekt door kernenergie, waarbij het grootste deel van het geïmporteerde verrijkte uranium uit Rusland komt en het grootste deel van het uraniumerts uit Kazachstan. Dit is geen recept voor energiezekerheid en onafhankelijkheid, maar veel keuzemogelijkheden zijn er niet.

 

In 2022 werd door de Amerikaanse regering de invoer van Russische olie en andere energievormen verboden als reactie op de invasie in Oekraïne, maar in het verbod was van uranium geen sprake. De Canadese sancties tegen Rusland verbieden ook niet de import of export van uranium uit Rusland.

De eerste stap naar het bereiken van energie-onafhankelijkheid voor de VS is het kopen van brandstof van bedrijven die alleen uranium winnen in landen met democratische waarden. NexGen Energy streeft ernaar zo’n bedrijf te zijn.

 

De activiteiten op het gebied van de exploratie van mineralen situeren zich uitsluitend in Canada, de derde grootste producent van uranium, en in andere landen die bondgenoten zijn van het westen op het gebied van de energiezekerheid.

 

Kernenergie is de hoeksteen van de transitie naar schone energie, maar de VS, Canada en hun bondgenoten hebben stabiele toeleveringsketens nodig. Om dat te laten gebeuren, moeten meer bedrijven dit soort toezeggingen doen om tegemoet te komen aan de behoeften van hun regeringen en bondgenoten.

 

Als uraniumexploratie- en ontwikkelingsbedrijf focust NexGen Energy zich op de eerste plaats op projecten in het Canadese Athabasca Basin. Het belangrijkste eigendom is Rook I, waar een aantal nieuwe ontdekkingen werden gedaan, waaronder Arrow en South Arrow. NexGen heeft ook een belang van 51 procent in IsoEnergy, een bedrijf in de exploratiefase (TSXV:ISO,OTCQX:ISENF).

 

NexGen heeft eerder dit jaar (2023) een engineering-, inkoop- en constructiemanagementcontract getekend voor Rook I’s front-end engineering-ontwerpfase. Dit contract volgt op de afronding van de haalbaarheidsstudie en het project wordt nu zo snel mogelijk verder bouwrijp gemaakt. “De haalbaarheidsstudie schetst een mijn die in staat is om 29 Mlbs U308 per jaar te produceren gedurende de eerste 5 jaar, waardoor het de grootste en goedkoopste uraniummijn ter wereld is”, aldus het bedrijf.

 

NexGen kondigde in december 2022 de ontvangst aan van federale technische en openbare beoordelingscommentaren op zijn ontwerp-milieueffectverklaring. De regering van Saskatchewan heeft onlangs groen licht gegeven voor het infrastructuur- en bevestigingsprogramma van het bedrijf bij Rook I, dat een uitgebreid veldprogramma zal omvatten gericht op infrastructuurupgrades en het bevestigen van technische gegevens.

 

NexGen tekende in juni een impactbenefietovereenkomst met de Métis Nation-Saskatchewan Northern Region 2 en de Métis Nation-Saskatchewan die alle fasen van het Rook I-project dekt.

 

4.   Uranium Energy (NYSEAMERICAN: UEC)

Uranium Energy is een opkomende uraniummijnbouwer die zich richt op het verwerven van activa in de zuidwestelijke staten van de VS. Bovendien is het bedrijf ook betrokken bij het Alto Paraná Titanium-project in Paraguay een van ’s werelds meest hoogwaardige en grootste ferro titanium afzettingen. Dit materiaal is een legeringsadditief dat wordt gebruikt bij de productie en versterking van staal en roestvrij staal.

Terwijl het bedrijf twee productieklare projecten heeft in Zuid-Texas en Wyoming, wacht het management tot de prijs van uranium $ 60 per pond bereikt om de productie te hervatten. Het bedrijf merkt op dat het een jaarlijkse productiecapaciteit heeft van 8,5 miljoen pond die niet is afgedekt.

 

“UEC werkt ongedekt, dus zonder contracten tegen vooraf vastgestelde prijzen, en is daarom het meest afhankelijk van de prijs van uranium in vergelijking met alle andere uraniummijnbouwers wereldwijd”, zo stelt het bedrijf op zijn website. Kortom, UEC biedt maximale blootstelling aan de snelgroeiende vraag naar uranium, waardoor de weg wordt geëffend voor aantrekkelijke langetermijninvesteringsrendementen.

 

Uranium Energy heeft meer concreet twee productieklare, in-situ recovery (ISR) hub-and-spoke-platforms in Zuid-Texas en Wyoming, waaronder volledig gelicentieerde en operationele verwerkingscapaciteit in de fabrieken van Hobson en Irigaray. Het bedrijf heeft ook een pijplijn van zeven in de VS gevestigde ISR-uraniumprojecten met al hun belangrijke vergunningen.

 

Uranium Energy heeft onlangs een aantal strategische acquisities gedaan, waaronder UEX in augustus 2022 en het Roughrider uraniumproject van Rio Tinto (ASX:RIO,NYSE:RIO,LSE:RIO) in oktober 2022. Dit laatste verkeert nog in het ontwikkelingsstadium

 

Het bedrijf begon in maart 2021 met de aankoop van fysiek uranium en heeft sindsdien een van de grootste voorraden van fysiek uranium in opslag in de VS opgebouwd. In december 2022 won Uranium Energy een onderscheiding van het Amerikaanse ministerie van Energie voor de levering van 300.000 pond U3O8 tegen een prijs van 59,50 dollar per pond aan de strategische uraniumreserves van het land.

 

In 2023 heeft Uranium Energy aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het uitbouwen van zijn productiecapaciteiten. De herstart van de productie bij het Christensen Ranch ISR-project werd in juli voltooid en het bedrijf heeft plannen om in augustus te beginnen met extra boren en de installatie van putten. In de zomer van 2023 is de koers van het aandeel Uranium Energy fors gestegen. Tussen haakjes: de koers-winstverhouding bij dit aandeel is duizelingwekkend hoog.

 

5.   Nuscale Power (NYSE:SMR)

Nuscale Power levert kleine modulaire kernreactortechnologie met als doel koolstofvrije energie. Kleine modulaire reactoren zijn geavanceerde kerncentrales met een veel kleinere voetafdruk dan conventionele reactoren.

 

De baanbrekende VOYGR SMR-centrales van het bedrijf worden aangedreven door de NuScale Power Module, een kleine, veilige drukwaterreactor die elk 77 megawatt elektriciteit (MWe) of 250 megawatt thermisch (bruto) kan genereren, en kan worden opgeschaald om aan de eisen van de klant te voldoen via een reeks flexibele configuraties tot 924 MWe (12 modules) aan output.

 

Als de eerste en enige SMR waarvan het ontwerp is gecertificeerd door de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission, is NuScale goed gepositioneerd om diverse klanten over de hele wereld te bedienen door kernenergie te leveren voor elektriciteitsopwekking, stadsverwarming, ontzilting, waterstofproductie op commerciële schaal en andere proceswarmtetoepassingen.

 

Het vlaggenschipproduct van het bedrijf is dus deze kleine modulaire reactor VOYGR, die gebruik maakt van drukwatertechnologie om kernenergie te produceren. Het ontwerp is goedgekeurd door de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission, waardoor het de eerste en enige in zijn soort is die goedkeuring kreeg voor een kleine modulaire reactor.

 

Het bedrijf biedt ook Energy Exploration Centers aan, ook wel bekend als E2 Centers, die gevestigd zijn in enkele Amerikaanse universiteiten en in Boekarest, Roemenië. De E2-centra gebruiken computermodellen om te simuleren dat ze een controlekameroperator zijn van VOYGR-energiecentrales.

 

Het bedrijf werd in 2007 opgericht in Portland, Oregon, en is een dochteronderneming van Fluor Corporation (NYSE:FLR). Nuscale Power is sinds mei 2022 een beursgenoteerd bedrijf, de IPO gebeurde via een speciaal acquisitiebedrijf genaamd Spring Valley Acquisition. De instabiliteit van de financiering weegt op de koers van dit aandeel.

 

 

6.   Uranium Royalty (NASDAQ:UROY)

Uranium Royalty is een puur uranium royaltybedrijf. Het verwerft en beheert uraniumbelangen, waaronder schulden en aandelen in verschillende uraniumbedrijven en royaltystromen voor uraniummijnbouw. Uranium Royalty heeft eigendommen in Canada en de VS. Die eigendommen worden beheerd door kernenergiebedrijven zoals Uranium Energy (NYSE:UEC), Cameco (NYSE:CCJ) en Energy Fuels (NYSE:UUUU).

 

Het bedrijf noteert vanaf april 2021 op de Nasdaq. Op 5 juli 2023 maakte Uranium Royalty bekend dat het goedkeuring had gekregen om op de Toronto Stock Exchange te handelen onder het tickersymbool (URC.TO).

 

7.   Ur-Energy (NYSE:URG),

Ur-Energy, gevestigd in Littleton, Colorado, verwerft, ontwikkelt en beheert uraniumontginningen. Net als andere vergelijkbare uraniummijnbedrijven maakt Ur-Energy gebruik van een milieuvriendelijk mijnbouwproces genaamd In Situ Recovery. Het bedrijf exploiteert meerdere uraniummijnen in Nevada en Wyoming.

 

Hun vlaggenschipmijnbouwbedrijf staat bekend als Lost Creek, gevestigd in Zuid-Wyoming. Sinds de start van de activiteiten in 2013 hebben ze 2,7 miljoen pond Yellowcake geproduceerd, onzuiver uraniumoxide dat tijdens het mijnbouwproces wordt geproduceerd.

 

In hun resultaten voor het jaareinde 2022 vermeldde het bedrijf een totale omzetstijging van 19% en een groei van de productie van uraniumoxide in ponden met 29% vergeleken met de resultaten over het volledige jaar 2021. Ur-Energy werd opgericht in 2004 en wordt vanaf 2008 verhandeld op de NYSE American Exchange.

 

CEO John W. Cash had het volgende commentaar op de cijfers over het tweede kwartaal van 2023: “Het is een spannend kwartaal geweest voor het bedrijf, aangezien we met succes de opvoering van onze tweede mijneenheid in Lost Creek hebben geïnitieerd en omdat de vraag naar nucleaire brandstof en de mondiale geopolitieke onzekerheid de uraniumprijs blijven ondersteunen.

 

We verwachten dit najaar weer uranium te kunnen verschepen en dat is uiteraard een positieve evolutie. Verwacht wordt dat de vraag naar kernbrandstof de komende decennia aanzienlijk zal groeien naarmate meer landen overstappen op kernenergie vanwege de koolstofvrije eigenschappen ervan en vanwege de energieonafhankelijkheid.

 

De VS halen ongeveer 20% van de elektriciteit en 50% van de koolstofvrije elektriciteit uit kernenergie. Southern Company heeft zojuist Vogtle Unit 3 in commerciële exploitatie gebracht en Unit 4 zal naar verwachting eind dit jaar of begin volgend jaar online komen.

 

Daarnaast zijn veel nutsbedrijven, als gevolg van de Inflation Reduction Act, op zoek naar verlenging van de levensduur van de reactoren, verhoging van de energievoorziening en langere perioden tussen het uitvallen van brandstof, om zo meer elektriciteit te kunnen opwekken. Allemaal factoren die positief zijn voor onze bedrijfsvoering.” Als penny stock maakte dit aandeel een goede beurt in de zomer van 2023, zoals veel andere uraniumaandelen trouwens.

 

8.   Energy Fuels (NYSEAMERICAN:UUUU,TSX:EFR)

Energy Fuels, de grootste producent van uranium in de VS, voorziet grote kerncentrales van uranium uit zijn White Mesa-fabriek in Utah, de enige conventionele uraniumfabriek van het land.

 

De molen heeft een vergunde capaciteit van meer dan 8 miljoen pond U3O8 per jaar. Naast White Mesa bezit het bedrijf het Nichols Ranch ISR-project in Wyoming. Nichols Ranch staat momenteel stand-by en heeft een gelicentieerde capaciteit van 2 miljoen pond U3O8 per jaar. Buiten uranium produceert Energy Fuels zeldzame aardmetalen en vanadium.

 

Energy Fuels heeft drie langlopende uraniumverkoopcontracten met Amerikaanse nucleaire nutsbedrijven voor een totaal van 3 miljoen pond, met leveringen voorzien tussen 2023 en 2030. Het Amerikaanse ministerie van Defensie kende het bedrijf een strategisch uraniumreservecontract toe om voor $ 18,5 miljoen aan uraniumconcentraat aan de Amerikaanse regering te leveren in december 2022.

 

Bovendien heeft Energy Fuels een van de grootste S-K 1300- en NI 43-101-conforme uraniumvoorraden in het land. Dit omvat een pijplijn van uranium- en uranium-vanadium-mijnbouwprojecten die stand-by staan en zich in verschillende stadia van vergunningverlening en ontwikkeling bevinden. In 2023 heeft het bedrijf aanzienlijke vooruitgang geboekt bij de voorbereiding van de herstart van de productie in vier van zijn conventionele uranium- en uranium-vanadiummijnen.

 

Energy Fuels heeft onlangs verklaard dat het de verkoop van 80.000 pond uranium aan een groot Amerikaans nucleair nutsbedrijf in het tweede kwartaal van 2023 heeft voltooid – de eerste levering in het kader van zijn nieuwe portfolio van langlopende uraniumverkoopovereenkomsten.

 

De verkoopopbrengst van $ 4,34 miljoen resulteerde in een brutomarge van 46% per pond uranium. Het is van plan om dit jaar nog eens 180.000 pond uranium te verkopen, volgens zijn leveringsovereenkomsten met Amerikaanse nucleaire nutsbedrijven, voor $ 54- $ 58 per pond. Dit leidt naar verwachting tot een brutomarge van 46-50%.

 

Energy Fuels boekt aanzienlijke vooruitgang bij de voorbereiding van vier conventionele uranium- en uranium/vanadiummijnen om de ertsproductie te hervatten. De recente verkoop van het Alta Mesa ISR-project met lagere prioriteit zal UUUU voorzien van aanzienlijk extra geld en werkkapitaal, waardoor het bedrijf zijn toonaangevende productie van uranium en zeldzame aardmetalen (“REE”) in de Amerikaanse industrie kan opvoeren.

 

Daartoe heeft Energy Fuels wijzigingen en verbeteringen aangebracht in de White Mesa Mill, die eind 2023 of begin 2024 800-1.000 ton neodymium-praseodymium (“NdPr”) oxide per jaar zal produceren. Het betreft een van ’s werelds toonaangevende producenten van NdPr buiten China.

 

Energy Fuels kwam over het tweede kwartaal van het boekjaar met een verlies van $ 0,03 per aandeel tegenover de consensus van een verlies van $ 0,05. Dit in vergelijking met een verlies van $ 0,11 per aandeel een jaar geleden. Het bedrijf boekte een omzet van $ 6,86 miljoen voor het kwartaal dat eindigde op 30 juni 2023. Dit in vergelijking met een jaar geleden een omzet van $ 6,47 miljoen.

 

9.   Denison Mines (NYSEMKT:DNN)

Denison Mines heeft zijn hoofdzetel in Canada met tal van projecten in de regio Athabasca Basin, waarbij het bedrijf terecht opmerkt dat daar de grootste en meest hoogwaardige uraniumvoorraden van het land zijn te vinden. Het bedrijf bezit een belang van 95% in het Wheeler River Uranium Project, het grootste onontwikkelde uraniumproject in de regio.

 

Denison Mines is aantrekkelijk vanwege de strategische locatie, het hoogwaardige uranium en het verleidelijke verschil tussen de intrinsieke waarde en de marktkapitalisatie. De gecombineerde intrinsieke waarde voor alle projecten van dit mijnbouwbedrijf bedraagt ongeveer $ 2 miljard, wat bijna het dubbele is van de marktkapitalisatie van het bedrijf. Ook dit aandeel liet zich tijdens de zomer van 2023 van zijn betere kant zien.

 

David Cates, President en CEO van Denison, gaf op 10 augustus 2023 de volgende toelichting op de interimresultaten: “Tijdens het tweede kwartaal bereikte Denison een verdere opmerkelijke mijlpaal in verband met de voortgang van ons vlaggenschip Wheeler River Project met de voltooiing van (i) een zeer succesvolle haalbaarheidsstudie ‘Phoenix FS’ evaluatie van het gebruik van In-Situ-Recovery mijnbouw voor de hoogwaardige Phoenix-uraniumafzetting en (ii) een positieve kostenupdate Gryphon Update van de pre-haalbaarheidsstudie voor de geplande ondergrondse mijn voor de uraniumafzetting van Gryphon.”

 

Cates gaf ook nog wat technische uitleg: “Zoals geschetst in de Phoenix FS, heeft Denison met succes een aantal jaren van technische de-risking voltooid, wat de positie van Phoenix als een van de goedkoopste ontwikkelingsprojecten voor uranium ter wereld heeft verstevigd. Met name de economie van Phoenix als een ISR-mijnbouwactiviteit blijft uitzonderlijk robuust, ondanks de kosteninflatie in de hele sector, terwijl de meeste hedendaagse uraniumontwikkelingsprojecten nog niet zijn getoetst aan de huidige kosteninflatie.”

 

En over het potentieel van het bedrijf: “De recente resultaten van de Phoenix FS en Gryphon Update illustreren het unieke potentieel van Denison om een zinvolle uraniumproducent te worden met meerdere goedkope ontwikkelingsactiva. De wereldwijde steun voor de rol van kernenergie in de transitie naar schone energie blijft groeien en kopers van uranium geven steeds meer prioriteit aan geopolitieke stabiliteit.

 

Denison is goed gefinancierd, met meer dan $ 235 miljoen aan werkkapitaal en investeringen aan het einde van het tweede kwartaal, en concentreerde zich op het bevorderen van Phoenix tot een definitieve investeringsbeslissing in afwachting van het bouwen van een hoognodige nieuwe bron van Canadese uraniumproductie.” Tot zover de uitspraken van Cates.

 

Net als Uranium Energy is DNN een penny stock met een aanzienlijk opwaarts potentieel, zij het met een groter risico dan meer gevestigde spelers zoals Cameco.

 

10.                 Stallion Discoveries (STUD.V)

In 2023 heeft Stallion Discoveries een groot stuk land gekocht in het Athabasca-bekken, de locatie van ’s werelds grootste hoogwaardige uraniumafzettingen. Als het ervoor kiest om een bijkomende optie uit te oefenen die het in juli van hetzelfde jaar heeft verworven, zal het enorme bezit van het bedrijf in totaal meer dan 3.000 vierkante kilometer bedragen. Stallion heeft ook twee goudprojecten in Idaho en Nevada.

 

In de maand januari deed het bedrijf al twee belangrijke acquisities die in totaal 23 minerale claims opleverden die 78.831 hectare bestreken op strategische locaties in het Athabasca-bekken. In februari voltooide Stallion een financiering van C $ 4 miljoen.

 

Op 1 maart startte het bedrijf een veelzijdig tijddomein elektromagnetisch geofysisch onderzoek voor de eerder genoemde 78.831 hectare in het bekken. Medio juli kondigde het bedrijf dus een definitieve overeenkomst aan met ATHA Energy (CSE:SASK,OTCQB:SASKF) die Stallion de optie geeft om een belang van 70 procent te verwerven in 47 minerale claims die 547.524 acres beslaan in het westelijke Athabasca-bekken. Dit zou Stallion Discoveries op een landpakket van in totaal 3.000 vierkante kilometer brengen.

 

In augustus publiceerde Stallion Discoveries vervolgens de voorlopige resultaten van het geofysische onderzoek vanuit de lucht, uitgevoerd boven de projecten van het bedrijf die voor 100% eigendom zijn van het bedrijf in het Athabasca Basin. Het onderzoek besloeg meer dan 195.000 hectare verspreid over 8 projecten in het oostelijke en westelijke Athabasca Basin, Saskatchewan, Canada.

 

Het VTEM Plus-onderzoek vanuit een helikopter, dat in totaal meer dan 5.200 lijnkilometers besloeg, werd uitgevoerd door Geotech Ltd. om gedetailleerde magnetische en elektromagnetische gegevens van alle projecten van Stallion te verkrijgen. De focus van het onderzoek ligt op het lokaliseren van grafietgeleiders, waarvan bekend is dat ze verband houden met hoogwaardige uraniumafzettingen. De volgende fase van de resultaten van Condor Consulting omvat de geavanceerde verwerking en analyse van deze.

 

Darren Slugoski, Vice President Exploration of Stallion had het volgende commentaar: “Wij zijn erg blij met deze voorlopige resultaten. De complexe geologische structuren kunnen worden geïdentificeerd met de nieuwe hoogwaardige magnetische gegevens. Deze structuren zijn belangrijk voor de mobilisatie en mineralisatie van uranium.

 

We zijn bovendien verheugd om de verwerkte EM-gegevens van Condor Consulting te ontvangen, die de EM-geleiders op de eigendommen zullen identificeren. De EM-geleiders in combinatie met de magnetische gegevens zouden zeer aantrekkelijke doelgebieden moeten benadrukken en potentiële boordoelen moeten opleveren.”

 

 

11.                 Strathmore Plus Uranium (SUU.V)

Strathmore Plus Uranium is een puur uraniumbedrijf dat actief is in de Amerikaanse staat Wyoming. Strathmore heeft drie uraniumprojecten in Wyoming, waaronder Night Owl Agate en Beaver Rim. Night Owl is een voormalige productiemijn die begin jaren zestig in productie was. De eigendommen van Agate en Beaver Rim bevatten uranium in afzettingen van het type Wyoming, gebaseerd op historische boorgegevens.

 

Strathmore ontving in oktober 2022 een exploratievergunning voor het Beaver Rim project en in april 2023 voor het Agate project, en heeft zowel exploratie- als boorvergunningen voor Night Owl aangevraagd, die naar verwachting in augustus zullen worden goedgekeurd.

 

Op 22 februari 2023 diende Strathmore een vergunning in voor een boorprogramma van 100 gaten bij het Agate project. Het bedrijf gaat Agate onderzoeken samen met Dr. Brad Carr en zijn onderzoeksteam van de Universiteit van Wyoming, waarmee Strathmore in januari een samenwerking aankondigde. Het universiteitsteam zal de historische boorgegevens van het project digitaliseren en nieuw ontwikkelde geofysische theorieën en methoden toepassen om de uraniummineralisatie bij de eigendommen te evalueren.

 

Op 3 april 2023 kondigde Strathmore een overeenkomst aan met Ur-Energy (TSX:URE,NYSEAMERICAN:URG) waarin de twee bedrijven zullen evalueren hoe ze de projecten van Strathmore kunnen bevorderen en een mogelijke zakelijke transactie zullen onderzoeken voor de verwerking van Strathmore’s toekomstige uranium in Ur-Energy. Energievoorzieningen. De volgende dag ontving het bedrijf de aangevraagde boorvergunning voor Agate.

 

Strathmore Plus Uranium kreeg in de lente goedkeuring om naar de OTCQB-beurs in de VS te verhuizen omdat het voldoet aan de noteringsvereisten van een Tier II mijnbouwbedrijf. Vanaf 19 juli 2023 kan er daar worden gehandeld onder het symbool SUUFF.

 

12.                 Cosa Resources (COSA.CN)

Cosa Resources bezit meer dan 140.000 hectare aan uraniumvoorraden in de buurt van het Athabasca-bekken. Deze projecten bevinden zich in de buurt van of binnen zeer toekomstige uraniumcorridors met een noordoostelijke trend en structurele corridors op districtsniveau, zoals de zones Cable Bay, Grease River en Larocque. Het project Ursa, dat voor 100 procent eigendom is, beslaat een groot deel van de uraniumvoorraden in de regio .

 

Half januari 2023 verwierf Cosa 41.119 hectare uraniumexploratiegrond langs de afschuifzone van Cable Bay en grenzend aan het eigendom van het bedrijf in Ursa. Een paar weken later breidde het bedrijf zijn expertise uit met de aanstelling van veteraan uraniumgeoloog Andy Carmichael. De aandelen van de uraniumverkenner stegen van C$ 0,17 op 3 januari tot een recordhoogte van C$ 0,47 op 6 februari.

Later in het voorjaar verwierf Cosa het Helios-uraniumterrein van 12.835 hectare in Athabasca. “Net als bij ons Ursa project is dit een voorbeeld van hoe ons technische team gebruikmaakt van ervaringen uit het verleden en succesvolle ontdekkingen om over het hoofd geziene, kosteneffectieve acquisities te identificeren”, aldus president en CEO Keith Bodnarchuk

 

Sindsdien heeft het bedrijf gerapporteerd over geofysische onderzoeksresultaten voor zijn Castor- en Charcoal- en Ursa- en Orion projecten, de overname van de Astro- en Orbit projecten aangekondigd en een private plaatsing van C $ 5,5 miljoen afgesloten. Ook dit aandeel is een penny stock die zich af en toe zeer volatiel gedraagt.

 

13.                 District Metals (TSXV:DMX)

District Metals heeft een portefeuille van polymetallische exploratie- en ontwikkelingsprojecten opgebouwd, met als belangrijkste focus het Viken uranium-vanadium project en het polymetallische Tomtebo project in Zweden. Het eigendom van Viken dekt 68 procent van de Viken afzetting, die tot de grootste afzettingen van de totale historische minerale hulpbronnen van uranium en vanadium ter wereld behoort.

 

De locatie herbergt ook aanzienlijke molybdeen-, nikkel-, koper- en zinkmineralisatie. Daarnaast heeft het bedrijf de polymetallische projecten Tåsjö en Ardnasvarre, die beide in aanmerking komen voor de ontginning van uranium.

 

District Metals begon het jaar 2023 met de indiening van een minerale licentieaanvraag voor het Viken project. Later in de maand deelde het bedrijf een bericht in de media over de mogelijkheid dat het Zweedse moratorium van 2018 op de exploratie en mijnbouw van uranium wordt opgeheven door een aanstaande stemming in het Zweedse parlement.

 

Begin maart voltooide District Metals een financiering van in totaal C$ 3 miljoen en kondigde het een aanvullende aanvraag voor een minerale vergunning aan voor Viken, waarmee het totale areaal van 2.302 naar 9.367 hectare werd gebracht. De aandelenkoers van District Metals bereikte kort daarna op 8 maart het hoogste punt van het jaar 2023 tot nu toe op C $ 0,23. In september 2023 werd dat niveau opnieuw benaderd.

 

Steun voor de uraniumindustrie van het land kwam op 19 juni in de vorm van een Zweeds nieuwsartikel met citaten van meerdere politici. De Zweedse minister van Milieu Romina Pourmokhtari verklaarde: “Ik geloof dat we uraniummijnen meer dan ooit nodig hebben in Zweden”, aldus het artikel, en de Zweedse minister van Energie en Bedrijfsleven Ebba Busch zei daaromtrent: “Zweden heeft ook meer uranium nodig om de productie van meer elektriciteit uit niet-fossiele bronnen te bereiken.”

 

District Metals heeft tot nu toe dit jaar goedkeuringen voor meerdere licenties gemeld, met name de Viken mineraallicenties op 12 april en 3 mei; de vergunningaanvragen voor Tåsjö op 30 mei; en zijn mijnbouwvergunning in Ardnasvarre op 22 juni.

 

Bergslagen Metals AB (een 100% Zweedse dochteronderneming van District) heeft tenslotte in augustus goedkeuring gekregen van de Bergsstaten (de Zweedse mijninspectie) voor de Sågtjärn nr. 101 en 102 vergunningsaanvragen voor de exploratie van koper, zink, loodzilver, goud, molybdeen en kobalt gedurende een periode van 4.068 hectare (ha) gebied gelegen in de provincies Jämtland en Västernorrland in Midden-Zweden. En ja, ook dit aandeel is een penny stock. Met dus een volatiele koersevolutie.

 

Niet alle aandelen zullen in koers stijgen. Gebruik een bewezen succesvolle methode om te proberen het kaf van het koren te scheiden. Bijvoorbeeld de Trading Navigator Methode waarmee gebruik wordt gemaakt van het momentum effect, waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat je daarmee de markt kan verslaan. Zie voor meer informatie https://slim.beleggen.com/tradingnavigator

 

Of volg de online training https://beleggen.com/training